آلبر کامو نوشته: زمانی که یک خودکامه شهری را با خاک یکسان میکرد،زمانی که بردگان زنجیر شده به ارابه فاتح،از میان خیابان ها عبور میکرد،وقتی دشمنان در مقابل دیدگان مردم در قفس حیوانات وحشی انداخته میشدند ذهن در مقابل چنین جنایات گستاخانه ای گیج نمی شد و قضاوت کردن آسان بود ولی کمپ بردگان زیر پرچم آزادی،قتل عام هایی به اسم انسان دوستی یا ساخت ابر انسان؟! در یک کلمه قضاوت مشکل شده است.

من بزرگترین انتقادی که به حکومت مدرن دارم رو میتونم در همین یک پاراگراف خلاصه کنم.یعنی استفاده از مفاهیمی که حکومت به اسم اونها،واژگونه عمل میکنه. در هر ترتیب قصدم روشن کردن نسبت حکومت مدرن و نهیلیسم هست. در ابتدا یک تعریف جامع و کامل از نهیلیسم مورد نظر خودم میدم: نهیلیسم تقریبا در اکثر تعاریف معنا و ارزش وجود رو زیر سوال میبره(و یا جنبه هایی از وجود).خب هر چند مفهوم نهیلیسم و شناخت اون به چند صد سال اخیر بر میگرده ولی رگه هایی از افکار نهیلیستی رو در ایدولوژی های دیگه هم میشه دید.پیشرفت نهیلیسم به عنوان یک مفهوم از زمانی شروع میشه که نهیلیسم خودش رو به رسمیت میشناسه و بی معنایی و بی ارزش بودن جهان رو صریحا ابراز میکنه در صورتی که نهیلیسم در اشکال قدیمی بیشتر به صورت غیر مستقیم به این موضوع میپردازه. اولین و مهمترین سوال در اینجا اینه که چرا وجود از نظر یک متفکر نهیلیست بی معنا و بی ارزشه؟برای این سوال باید کمی به عقب برگشت،برای قضاوت هر چیزی انسان ها از یک مدل بهره گیری میکنند.یعنی وقتی گفته میشه چیزی "خوب" یا"بد"هست شخص با رجوع به یک مفهوم یا چیز و مبنا دادن اون برای مقایسه به این نتیجه میرسه(و فکر نمیکنم هیچ راه ممکن دیگه ای برای قضاوت وجود داشته باشه)خب برای متفکر نهیلیستی که وجود رو به طور تمام فاقد ارزش و معنا میدونه آیا مبنایی وجود داره؟این به معنا هست که شخص "وجود فعلی" رو بی ارزش و بی معنا میدونه نه "وجودی که در ذهن خودش داره" مگرنه مبنایی برای این اظهار نظر وجود نداره. پس با این دید نهیلیسم "وجودی که هست" رو با "وجودی که باید باشه" قضاوت میکنه(بنابراین حالا گسترش مفهوم نهیلیسم به موارد که ظاهرا نهیلیستی نیستند واضح تر میشه) به عنوان مثال ادیان فکر میکنند که با نهیلیسم مبارزه میکنند به این خاطر که به جهان یک حس جهت دار بودن میدند، ولی آیا واقعا اینطوره؟ در واقع اونها با دادن یک معنی وهمی به زندگی باعث رد معنای واقعی اون میشند(و وجودی که هست رو به وجودی که باید باشه ارجاع میدند)