والا کون دادن و ساک زدن و کرنش همه جوره کردن از نماز خوندن واسه اون خدای مخوف ادیان و روزه گرفتن و این همه اراجیف ادیان رو دربست قبول کردن و به خود فرو کردن خیلی راحتتره. مشکل اینه که این خدای ادیان خودش هنوز معلوم نیست سر و تهش چیه چطور ثابت میشه منطق و حرف حسابش چیه چرا اینطوریه بعد کلی دستور کون پاره کن هم میده و میگه باور کنید اینا رو انجام بدید و منتظر باشید توی دنیای دیگه حالش رو میبرید ولی اونایی هم که اطاعت نکرده باشن خودم میدونم باهاشون چکار کنم پیشفرض اینه که میلگرد گداخته میدم بکنن توی مقعدشون تا ابد زجر بکش مگر شاید یه وقتی خواستم کمی به تخمم بگیرم یه نگاهی بهشون کردم گفتم خب دیگه بستشه ادب شده بیاریدش بیرون!
چرا خدا همش چیزای سخت میخواد و اینقدر هم تهدید میکنه و به خودش اجازه میده بخاطر اینکه ما اهمال کردیم اینطور سخت ما رو مجازات کنه. تازه اونم اهمال اونطور نبوده به خدا در حدی بوده که میشده باور کرد و توان داشتیم.
آیا شما میای بچت رو یا شاگردت رو بخاطر اینکه درس نخونده اینطور شکنجه کنی و محرومش کنی در عین حالی که ثروت و قدرت بی پایان داری؟
بابا بدبخت اونقدری هم دست خودش نبوده. کسی مگه کسخله با اینکه میدونه چی درسته و چی نادرست و اگر خطا بکنه بعدا دهنش بینهایت یا شونصدهزار برابر سرویس میشه بیاد کار درست رو نکنه و کار اشتباه بکنه؟
من گناه دیگران رو نمیشورم چون جای اونا نیستم نمیدونم، اما حداقل درمورد خودم میتونم قضاوت کنم یا نه؟ خودم یه وجدان و درک دارم یا نه؟ خودم میدونم چی هستم چکاره ام یا نه؟
به خدا من موجود بدی نیستم. حالا بگی شاید بهم سخت بگذره یوقت بد بشم اشتباهی بکنم، ولی تاحدی که تونستم تلاش خودم رو کردم که ضعف های خودم رو برطرف کنم. و اگر بیشتر نمیتونم خب نمیتونم چکار کنم به حرف و دستور که نیست! خدا مگه آزار داره منو تحت فشار الکی بذاره که میدونه نمیتونم از پسش بربیام و بعد بخاطرش منو مجازات کنه؟