نگرش شما درست است, ولی شناخت‌شناسانه, انگیختار و انگیخته (علت و معلول) را جابجا رفته‌اید.
دین نگرش ناجی‌پرستانه و قطعیت‌خواهانه را جای نیانداخته, بساکه از این گرایش سرشتین آدمی بهره برده و خودش را با آن جای نشانده است.

در حقیقت برای همین هم دین به این خوبی کار میکند, چرا که سرشت آدمی, در جهانیکه همه چیز احتمالی‌ست, بسوی قطعیت و معنی (چرایی) میگراید.

ازینرو, نمیشود از کسی چون تنها دینگرا و خداباور نیست چشم داشت که دنبال قطعیت 
نباشد. برای پی بردن به این نکته, بسنده است بدانید که کمابیش هر کسی که میشناسید, در واقعیت در برابر دو گزینه‌ی:

۱- ۱۰۰ هزار دلار با احتمال ۱۰۰ درسد
۲- ۳۰۰ هزار دلار, با احتمال ۵۰ درسد


گزینه‌ی یکم را خواهد برداشت.