فرق نظریه های فلسفی با نظریه های دینی این است که دین می گوید پیامبرش عقل کل بوده و هرچه گفته تا ابد درست است لذا اصلاحات یا مقدور نیست یا خیلی کند است و با انشعابات نیز مبارزه می شود و کلا خشتش کج گذاشته شده.

ولی در فلسفه کسی ادعای عقل کل و نماینده صاحب جهان و این خزعبلات را ندارد. اصلاحات و التقاط آزاد است. کسی مالک کمونیسم و لیبرالیسم نیست تا مثل اسلام اگر کسی بهاییت را تاسیس کند بگویند حق نداری از دین ما استفاده کنی دین جدید بنیان بگذاری. در نتیجه بهینه سازی نظریه های فلسفی به سرعت قابل اجراست.

من فیلسوف نیستم ولی شخصا با ترکیب کمونیسم و لیبرالیسم و کاپیتالیسم موافق هستم و تقربا آن را در اروپای امروز در قالب سوسیال دموکراسی می بینیم. البته در اروپا هم کاپیتالیسم غالب است.

یکی از اشکالات کمونیسم این است که می گوید حکومت باید حکومت کارگران باشد یعنی قشر کم سواد بیاید حکومت کند باز اگر مثل ارسطو بگوییم دانشمندان حکومت کنند خیلی بهتره تا افسار را بدیم دست عمله و کارگر. البته در شوروی هم کارگران حکومت نکردند بلکه بهانه بودند تا مشتی نظامی و امنیتی حکومت کنند و زندگی مرفه داشته باشند و بقیه مردم به فقر نزدیک باشند.

بهترین حالت این است که اجازه دهند سرمایه دار کارش را بکند بعد با یک سیستم مالیاتی قوی مالیات کلان از او بگیرند. من شنیدم سرمایه داران آمریکا ۳۰ درصد مالیات می دهند ولی در اروپا ۸۰ درصد که عدالت در اروپا بهتر است. مالیات خرج کارگران و مردم و بیکاران میشود و آنچه خواست مارکس بود محقق میشود.