درباره وضعیت ناگوار کارگران قرون قبل از قرن ۲۰ گفتم که در سریالها و فیلمها نشان داده شده برای این بود که برای خواننده ملموستر باشد در کتب و مقالات و فیلمهای مستند به آن اشاره شده است.

باید به خاطر داشته باشید بعد از انتشار تئوری کمونیسم کارگران به مبارزه مدنی دست زدند و حق خود را به مرور زمان از سرمایه داران بصورت قانونی گرفتند ترس از قیام همگانی و ایجاد حکومت کمونیستی باعث شد سرمایه داران کوتاه بیایند. معمولا تمایلات سرمایه داران تمامیت خواهی است یعنی حقوق کمتر دادن و کار بیشتر کشیدن.

پس کمونیست اگرچه بلایی بود که بر سر مردم شوروی آمد اما موحبتی بود برای مردم دیگر کشورها.

کمونیسم و لیبرالیسم تقریبا همزمان تئوریزه شدند و چون دموکراسی پا به پای این دو بر کشورهای اروپایی حاکم بود مبارزه مدنی کارگران ره به جایی برد وگرنه اگر جامعه اروپا یک کاپیتالیسمی بود که مثل شوروی اختناق داشت انوقت دو حالت رخ می داد یا کمونیسم جهان را می گرفت که یک پیشرفت نصف نیمه داشت یا کاپیتالیسم هم مثل کمونیستها پیشرفت نیم بند داشتند.

خود سرمایه داران هم فهمیدند اول اینکه به کارگران باید اجازه اعتصاب و حق اعتراض و بیان بدهند دوم اینکه باید دستمزدها و رفاه کارگران را افزایش بدهند.

اما در کمونیسم شوروی و دیگر کشورها حکومت به اختناق و رشوه و پارتی بازی و زیرکار در رویی و عیوبی که ایرانیان نیز در اقتصاد ناب محمدی آن را مشاهده می کنند و برایشان ملموس است کشیده شد و عملا شکست خورد.