Mazdak Bamdad
09-28-2008
پیک 136

kamran333 نوشته:


سطح زمین عوض می
شود
(
مرسلات 25 )
[b]« آیا
سطح
زمین را فرایند عوض
شدن ندادیم»؟[/b]
(کِفات و تکفیت بمعنی: بیرون و بالا آوردن درون و پائین یا
درون بردن بالا است).
آیه اظهار می کند که زمین(یعنی سطح آن) پیوسته پائین می رود
و درون آن بالا می آید، یعنی سطح آن عوض می شود.

[B]http://www.quranology.com/t-ketab/zamin/...-farsi.GIF
سطح زمین در واقع چنانکه
آیه
میگوید پیوسته پائین
و درون میرود
و درون آن به سطح می
آید. به این ترتیب که مـواد مذاب زمین بیرون از زمین می ریزد و روی
زمین جاری می شود یا کوه درست می کند، و همینطور فشار درونی زمین سطح
زمین را بلند می کند و کوه درست می کند، وهمینطور در جاهائی بخشی از
زمین پائین می رود و بخشی دیگر بالا می آید و کوه درست می شود. و کوهها
بر اثر عوامل فرسایش شکسته می شوند و با جریان آب و باد به اطراف منتقل
می شود و روی سطح زمین را می پوشـانـد. به ایـن ترتیب با گـذشت زمان
سـطح زمین به زیر می رود و سطح جدیدی روی آنرا می پوشاند. و به این
خاطر است که شهرهائی که چند هزار سال پیش روی سطح زمین بوده اند الآن
در زیر سطح زمین قرار دارند.

[/quote]
مرسلات 25

[b][b]مكارم
[/b]آیا
زمین را مركز اجتماع انسانها قرار ندادیم، «[size=4]25[/size]»

هم در حال حیاتشان و هم مرگشان؟! «[color=blue]26»
Tooba-ir.org
[b]انصاریان
[/b]آیا زمین را فراهم آورنده [انسانها]قرار ندادیم؟[/انسانها]قرار ندادیم؟ «25»

[color=#000000]هم در حال حیاتشان وهم زمان مرگشان[color=red] «[color=blue]26»[/font][/font]
Tooba-ir.org


تفسیر المیزان
كلمه ((كفات )) و همچنین كلمه ((كفت
)) به معناى جمع كردن و ضمیمه كردن است ، مى فرماید: مگر ما نبودیم كه زمین
را كفات كردیم ، یعنى چنان كردیم كه همه بندگان را در خود جمع مى كند، چه
مرده ها را و چه زنده ها را. بعضى گفته اند: كفات جمع كفت به معناى ظرف است .
و معناى آیه این است كه : مگر ما زمین را ظرفهایى براى جمع احیا و اموات
نكردیم .
Tooba-ir.org


بازگردان راستین ایه، نشان میدهد كه جعل و
شیادی این
سایت تا چه اندازه است! آنها
" جایگاه اجتماع آدمی" را " فرایند
عوض
شدن ! پستی و بلندی " بازگردان كرده اند.
تازه ی ایه پس از ان هم
تاكید برروی آدمیاندارد و از زندگی و مرگ آنها سخن میگوید.


kamran333
09-29-2008
پیک 137

زمینفرش شده
( بقره 22
)
«آن خدائی که زمین
رابرای شما فرش کرد (هموار کرد)».



زمین در آیه مجاز است. منظور از فرش نمودن
آن "فرش نمودن کوهها وبلندیهای آن" است، و نتیجه آن فرش نموده شدن سطح زمین
می شود. http://www.quranology.com/t-ketab/zamin/...estani.JPG
زمین در ابتدای خود مذاب بوده است. رفته رفته سرد شده و قشر خارجی
آن کلفت تر و کلفتر شده است. در آغاز که قشر آن نازکبوده فعل و انفعالات
درونی زمین باعث ایجاد میلیونها آتـشـفـشـان می شده که مواد مذاب را بیرون می
ریخته اند. وجود میلیونها دهانه آتشفشان نیز، سطح زمین را به مناطق کوهستانی
و شبه کوهستانی تبدیل می کند.
http://www.quranology.com/t-ketab/zamin/...shodeh.JPG
با گذشت زمان قشر زمین کلفتر و کلفتر شده و آتشفشانها خاموش شده
اند، و بعدهاعوامل فرسایش در طول صدها هزار سال و میلیونها سال رفته رفته
کوهها را فرسوده و فرش نموده و سطح زمین را هموار نموده است. و به این شکل
همانطور که قرآن می گوید سطح زمین در ابتدا در واقع فرش نبوده (هموار نبوده)
و بعدها فرش شده است.



Mazdak Bamdad
09-29-2008
پیک 138

همان [خدایى] كه زمین را براى شما فرشى
[گسترده[/گسترده[/B]] و آسمان را بنایى [افراشته] [color=red]قرار
داد و از آسمان آبى فرود آورد و بدان از میوه‏ها رزقى براى شما
بیرون آورد پس براى خدا همتایانى قرار ندهید در حالى كه خود
مى‏دانید[/افراشته] [color][size=2] «[color=blue]22»[/خدایى] كه زمین را براى شما [color][size=2][/SPAN][/size]
http://www.tooba-ir.org/_book/qoran/quran/s1.asp?PAGE=4&Lang=Far_folad


چم راستین ایه این است كه الله زمین را برای ما
گویاچون بستری گسترده است،


"گستردن" و "هموار بودن، به معنی صاف بودن"، یك چم
نیستند.
گستردن یعنی to develop همان باز كردن یك چیزی است كه
پیشتر در
هم پیچیده بوده است و پهناور و فراگیر كردن بیشتر ان.
این با مفهوم "
همواری"، یا صافی evenness، smoothness
یكی نیست، و تنها عوام را كه به
نكات ریز زبان و چم آگاه
نیستند میتوان با این ترفند و سفسته گول
زد.

از سوی دیگر رویكرد این آیه، نه به جغرافیای زمین! ، بلكه به
آسایشگاهو پروشگاه بودن آن برای آدمی میباشد. تفسیر المیزان چنین
میگوید:
در آیه بعد به قسمت
دیگرى از نعمتهاى بزرگ خدا كه مى تواند انگیزه شكرگزارى باشد اشاره كرده ،
نخست از آفرینش زمین سخن مى گوید همان خدائى كه زمین را بستر
استراحت شما قرار داد (الذى جعل لكم الارض
فراشا).[/size]
Tooba-ir.org




تازه از سوی دیگر، زمین هموار هم نیست بلكه از
گودال ماریان،
ژرف ترین نقطه ی جهان تا كوه اورست، بالاترین جای جهان،
نزدیك
٢۰ هزار متر اختلاف است. این ممكن است در نگر یك موجود غول
آسایی
به بزرگی ١۰۰۰۰ كیلومتر، " هموار "
باشد ولی نه در نگر
ادمهای ٢ متری !
از سوی دیگر، یك كره ی مذاب،
همواره بسیار هموار است، مانند
تراز رویه ی دریا كه به انگیزه ی مایع بودن
نمیتواند پستی و بلندی
بسیار و پاینده ای داشته باشد.

پس هم در این
جا، شارلاتان های سایت قرانچپانی، بازگردان نادرست
كرده اند و هم سفسته ی
ابهام در چم ( خلط هموار كردن بجای گستردن )را بكار برده و هم اینكه از
دید دانشیك هم مزخرف بافته اند، چون بیسوادند. •
، " هموار "
باشد ولی نه در نگر[BR]

***

kamran333
09-29-2008
پیک 139

جو اولیه و جو
کنونیـــ طبقات جو ـــ ارتباط میان جو و زمین
( فصلت 10 - 12 )
( ملک 3 )
[b]« و در زمین از بالای آن (از
سطح آن) کوهها قرار داد، و درون آن را شایان نمود، و منابع و ثروتهای آن را
در چهار روز (دوره) تعیین نمود. چیزیکه برای همه نیازمندان به آن بطور مساوی
می رسد ـــ سپس به جو پرداخت که در آن زمان دود بود. به آن و به زمین
گفت:خواسته یا ناخواسته با هم همکاری دوجانبه کنید. گفتند: ما خواست ترا
پیروی می کنیم. به این ترتیب آنها را در دو روز (یا دو دوره) هفت جو نمود و
به هر یک کار خاص آنرا وحی نمود». فصلت:10 ــ 12 «آن خدائیکه هفت طبقه (هفت
لایه) جو روی همدیگر را آفرید».
[size=3]واژه «سَماء» در اصل به معنی: "چیزی است که در بالا قرار گرفته (بالای
سر قرار گرفته)، و به بالای هر چیزی سماء آن گفته می شود". و در معنی دوم خود
از جمله به: سقف و آنچه در تصویر می بینیم اطلاق میشود. و در آیات به
معنی«جو» بکار گرفته شده است. و «طباق»: بمعنی طبقه طبقه روی همدیگر
است.[/size]
http://www.quranology.com/t-ketab/jav/samae-farsi.JPG
(واژه یوم در آیه احتمالاً به معنی زمان و دوره
ومرحله بکار گرفته شده است. و اگر به معنی روز بکار گرفته شده باشد، در آن
صورت معادل 1000 سال خواهد بود. این موضوع در آیه 47 سوره حج آمده
است).


نکات آیات:
1ـــ جو در آغاز خود دودی بوده و در دو روز (یا دو مرحله) به شکل
کنونی خود درآمده. 2ـــ جو هفت طبقه (هفت لایه) روی همدیگر است که هر کدام
وظیفه خود را دارد. 3ـــ جو و زمین با هم همکاری دوجانبه می کنند. (در رابطه
با مطالب دیگر آیه در بخشهای مربوط بخود آنها صحبت شده).
1ـــ جو در آغاز خود دودی بوده و در دو روز (یا دو
مرحله) به شکل کنونی خود درآمده است:
روز
اول یا مرحله اول جو:
http://www.quranology.com/t-ketab/jav/do...e--jav.GIFکره زمین هنگام پیدایش خود مذاب بوده و رفته رفته سرد
شده و سطح آن منجمد شده ولی در ابتدا ضخامت قشر سطح آن کم بوده، به این خاطر
فعل و انفعالات درونی زمین میلیونها آتشفشان ایجاد و فعال کرده بوده است. و
فعال بودن میلیونها آتشفشان نیز جو زمین را پر از دود و دودی می کرده است. با
گذشت زمان وسردتر شدن زمین و ضخیم تر شدن قشر سطح زمین از آتشفشانها کاسته و
کاسته شده است. و فعالیتها شدید خورشیدی بخش عمده ای از آن دودها را سوزانده
و از محدوده زمین خارج کرده است.
روز دوم
(یا مرحله دوم) جو:
http://www.quranology.com/t-ketab/jav/da...-zamin.GIF
در جای آن دودها و گـازهـای کـیـهـانی مرحله اول، یک جو دومی درست
شد که از خود زمین می آمد، (چنانکه آیه مطرح می کند که زمین و جو قرار شده
بوده که با هم همکاری کنند). در مرحله دوم جو فعالیتهای آتـشـفـشـانی شـدیـد
رخ می دهد و زمین اندازه های زیادی از گازها از جـمـلـه: نیتروژن، امونیاک،
دی اکسید کربن، متان و همینطور بخار آب را بیرون می ریزد. وقـتی دمای حرارت
کاهش پیدا می کند بخار آب متراکم می شود، ابر درست می کند و باران می بارد و
دریاچه و دریای اولیه ایجاد می شود. در عمق بیش از 10 متری آن آبها (یعنی
پائـیـنترین عمق برای نفوذاشعه خطرناک مـاوراء بنـفـش) گیاهان نخستین می
رویند. گـیاهان در عمل فـتـوسـنـتـز اکـسیژن به هـوا پس می دهـنـد. در جو
مولکولهای اکسیژن (O2) بوسیله اشعه فـوق بـنـفـش تجزیه شده و به اتمهای ساده
تبدیل شده (O) و برخی از این اتمها با مـولکولهای اکسـیژن ترکیب می شوند و
ازون (O3) را تشکـیـل می دهند. و به این ترتیب جـو شکل می
گیرد.

2ـــ جو هفت طبقه
(هفت لایه) روی همدیگر است که هر کدام وظیفه خود را دارد:

جو زمین از جنبه های گوناگون به طبقات
گوناگون تقسیم می شود. مثلاً از نظر گرما آنرا به پنج طبقه تقسیم می کنند.
قرآن آنرا از نظر کار و وظیفه به هفت طبقه تقسیم می کند. تقسیم بندی مورد نظر
قرآن می تواند بترتیب زیر باشد:


1) تروپوسفر ( تروپو بمعنی متغیر است و اسفر بمعنی گرد و دایره
و منطقه): این طبقه طبقه آب و هواست. ابر، باد، رعد، برق، باران، برف، مه و
طوفان در این طبقه است.
http://www.quranology.com/t-ketab/jav/ta...-farsi.JPG
2) استراتوسفر: طبقه ای است آرام و
تهی از بخار آب و طوفان و دگرگونیها، و بدلیل خشکی آن معمولا ابر درآن درست
نمی شود، از گسترش یافتن و پخش شدن طوفانها در تروپوسفر جلوگیری می کند و
برای پرواز هواپیماها مناسب است.
3)
ازونسفر: طبقه گاز ازن. این گاز نود و نه درصد از اشعه ماوراء بنفش که از
خورشید میآید و برای زندگان در روی زمین خطرناک و کشنده است را می مکد.

4) مزوسفر: در این طبقه اجرام آسمانی که
از فضا می آیند بدلیل داشتن سرعت بسیار در اصطکاک با جو داغ شده و می سوزند و
خاکستر آنها به زمین می رسد. اگر بزرگ باشند فرصت نمی کنند کاملاً بسوزند و
خاکستر شوند به این خاطر بخشی ازآنها تا زمین رسیده و بر زمین سقوط می
کنند.
5) یونوسفر: در خود به سه طبقه
تقسیم میشود و مسئولیت انعکاس امواج را دارد هم امواجی که از زمین می آیند و
هم امواجی که از خورشید می آیند. همینطور اشعه خطرناک ایکس و بخشی از اشعه
ماوراء بنفش قوی را می مکد.
6) ترموسفر:
اشعه قوی ماوراء بنفش (که XUVیاEUV نامیده می
شود) را می مکد. و در این طبقه ذرات هوا بار دار می
شوند (بار الکتریکی می گیرند).
7)
اکسوسفر: ذرات در این طبقه نسبت به طبقات پائینی خیلی کم است و این امکان
حرکت سریع به آنها میدهد و این بنوبه خود امکان بیرون رفتن از جاذبه زمین به
برخی از آنها می دهد. و بیرون رفتن ذرات از زمین نیز برای کم شدن از حجم و
وزن زمین ضروری است. در این طبقه ماهواره هائی نیز گردش می
کنند.

3ـــ جو و زمین با هم
همکاری دوجانبه می کنند:
http://www.quranology.com/t-ketab/jav/damha.GIF
اگر
نسبت دی اکسید کربن در هوا زیاد شود بخش زیادی آن خود را در سطح آبها و
در آب باران حل می کند و اکسیژن ضعیف درست می کـند. وقتی باران می بارد و
رودخانهراه می اندازد، اکسیژنِ کوههای زمین را تحلیل می برد. و دی اکسید کربن
در آب به بی کربنات تبدیل می شود کـه دسـت آخر به دریا برده می
شود.http://www.quranology.com/t-ketab/jav/da...-farsi.JPG
ــــ دامها گاز متان تولید می کنند و به جو می
دهند. شالیزارها نیز گاز متان به جو پس می
دهند.
دشت نواحی
قطبی دی اکسید کربن (co2) از جو می
گیرد و متان و دی اکسید کربن (co2) را به آن
پس می دهد.
ــــ در
نورِ روز درختان دی اکسید کربن (co2) از جو میگیرند و اکسیژن و به جو پسمی دهند. و در شب گیاهان اکسیژن
مصرف می کنند و دی اکـسـید کربن (co2)http://www.quranology.com/t-ketab/jav/da...-farsi.JPG
پس می دهـنـد. هـمـیـنـطـور وقـتی گـیاهان بخشی از خود را می میرانند دی
اکسید کربن(co2) استفاده می کنند که
این دی اکسید کربن وقـتی گیاهان می پوسند از آنـهـا آزاد می
شود

ــــ از جمله
حیوانات و انسانها از جو اکسیژن می گیرند و دی اکسید کربن (co2) به آن پس می
دهـند.
دریاها
اندازه
های
زیادیدی اکسید کربن
(co2) را از جو می مکند و بخار آب و بخشی از آن دی
اکسید کربن را در نواحی استوائی به جو پس می
دهند.
[/b]

***

Mazdak Bamdad
09-29-2008
پیک 140

بازگردان مهادین ایه این است كه "اسمانها" دود
بودند
بازهم سماوات ( آسمان) را بدلخواه خود، "جو" بازگردان
كرده است
كه خوانندگان ناآشنا بزبان تازی را جوگیر! كند.
( آسمانها را نمیتوان جو
معنی كرد، چون مثلا ً در جای دیگر
قران آمده است كه ما ماه و خورشید را
در آسمانها قرار دادیم
و میدانیم كه ماه و خورشید درون جو زمین ینستند!
)
دیگر اینكه مفهوم طبقه و لایه، یكی نیستند. طبقه ها (storey )
دارای
فاصله از هم و دارای مرز روشن و بازشناسی
هستند. لایه ها ، قشر و یا چینش
های بهم چسبیده و
بدون فاصله از هم هستند. ( layer ) و لایه و
طبقه
یكی نیستند. جو هم دارای لایه است و نه طبقه.
تازه جو زمین هم هفت
"طبقه/لایه" نیست، بلكه این
لایه ها را در دانش میتوان درخور آزمایشهایی
كه
میخواهیم بكنیم و یا رشته ی دانشیكی كه جو بدان
پیوندی دارد، ٢ یا ۳
یا هفت و یا ۹ "لایه" "تعریف"
كرد، یعنی نسبت به جدایی های ویژگی
هایی كه نیاز
داریم و تعریف میكنیم، جو را میتوان لایه بندی كرد
و مثلا
ً اگر ویژگی گازی بودن را در نگر داشته باشیم،
( در بازشناسی از مایع و
جامد بودن) آنگاه جو یك
لایه بیشتر نیست، از لایه های كل كره ی
زمین.
پس اینجا این ها هم شارلاتان و متقلب بوده اند و هم بیسواد !
•

***

kamran333
09-29-2008
پیک 141

ماه و خورشید در طبقات جو و بیرون از
آن
( نوح 15 - 16 )
« آیا نمی بینید
خدا چگونه هفت (لایه) جو روی را همدیگر آفرید، و ماه را در آنها تابشی
گردانید و خورشید را چراغی روشنگر».
(در
ابتدای این بخش با معنی و کاربردهای واژه سماء آشنا شدیم.سبع سماوات در این
آیه بمعنی طبقات جو است. «طِباق» بمعنی: بصورت طبقه طبقه روی همدیگر بودن است ـــ
« نور» بمعنی: تابش و روشنائی بازتابی
است ـــ و « سِراج » بمعنی: چراغ روشنگر).
آیه 16 می گوید: و ماه را در آنها (یعنی در طبقات جو) تابشی
گردانید و خورشید را چراغی روشنگر، این به این معنی است که ماه بیرون از طبقات جو تابنده نیست وخورشید نیز بیرون از طبقات جو
چراغی روشنگر نیست:
http://www.quranology.com/t-ketab/jav/ma...az-jav.JPG
همانگونه که آیه میگوید، ماه در طبقات جو بدلیل بازتاب نورآن توسط
ذرات گاز و بخار و خاک و غیره تابش دارد و تابان است. ولی بیرون از طبقات جو
ماه تابنده نیست و فضا تاریک و سیاه است، چون چیزی وجود ندارد که نور آنرا
بازتاب بدهد. و ما فقط خودِ ماه را می توانیم ببینیم.
http://www.quranology.com/t-ketab/jav/kh...-farsi.JPG
همینطورخورشید نیز چنانکه آیه می گوید در طبقات جو بدلیل بازتاب
پرتو آن در ذرات گاز و بخار و خاک و غیره چراغی روشنگر است و فضای طبقات جو
را روشن می کند، ولی بیرون از طبقات جو خورشید چراغی روشنگر نیست و جائی را
روشن نمی کند و فضا تاریک و سیاه است، چون چیزی وجود ندارد که نور آنرا
بازتاب بدهد. شب هنگام نیز پرتو خورشید در فضای بالاتر از طبقات جو وجود دارد
ولی فضا را روشن نمی کند.

***

Mazdak Bamdad
09-30-2008
پیک 142

آیا نمى‏دانید
چگونه خداوند هفت آسمان را یكى بالاى دیگرى آفریده است،[color=red] «[color=blue]15»[/SPAN]
[color=#000000]و ماه را در میان آسمانها مایه
روشنایى، و خورشید را چراغ فروزانى قرار داده است؟![color=red] «[color=blue]16»[/font]
http://www.tooba-ir.org/_book/qoran/quran/s1.asp?PAGE=571&Lang=Far_makarem
مطابق بودن هفت آسمان با یكدیگر به
این معنا است كه (مانند پوسته هاى پیاز ) بعضى بر بالاى بعضى دیگر قرار گرفته
باشد، و یا به معناى این است كه مثل هم باشند، كه این دو احتمال در اوائل
سوره ملك گذشت . و مراد از دیدن در جمله ((مگر ندیدید)) علم است . و اینكه
آسمانها را هفتگانه خوانده - آن هم در زمینه اى كه مى خواهد اقامه حجت كند -
دلالت دارد بر اینكه مشركین معتقد به هفتگانه بودن آسمانها بودند، و
آن را امرى مسلم مى شمردند و قرآن با آنان به وسیله همین چیزى كه خود آنان
مسلم مى دانستند احتجاج كرده و به هر حال داستان هفتگانه بودن آسمانها كه در
كلام نوح (علیه السلام ) آمده به خوبى دلالت دارد بر اینكه این مساءله از
انبیاء (علیهم السلام ) از قدیم ترین زمانها رسیده است
.
اشاره به
وجه اینكه ماه را نور در آسمانها، و خورشید را چراغ
نامید.
وَ
جَعَلَ الْقَمَرَ فِیهِنَّ نُوراً وَ جَعَلَ
الشمْس سِرَاجاً
....
این آیات - همانطور كه سیاق هم شهادت مى دهد - در
مقام اثبات ربوبیت خداى تعالى از این راه است كه خدا امور انسان را تدبیر مى
كند، چون مى بیند كه چه نعمتهایى بر او افاضه مى نماید، پس واجب است كه تنها
او را بپرستد.
بنابر این ، معناى ((سراج بودن خورشید)) این است
كه عالم ما را روشن مى كند، و اگر این چراغ خداى تعالى نبود ظلمت عالم ما را
فرا مى گرفت . و معناى ((نور بودن ماه )) این است كه ماه به وسیله نورى كه از
خورشید مى گیرد زمین ما را روشن مى كند، پس ماه خودش روشنگر نیست تا سراج
نامیده شود.
و اما اینكه فرمود: ((قمر را در آسمانها
نور قرار داد)) و آسمانها را ظرف قمر خواند - به طورى كه گفته اند -
منظور این است كه بفرماید قمر در ناحیه آسمانها قرار دارد، نه اینكه همه
آسمانها را نور مى دهد، مثل اینكه خود ما مى گوییم در این خانه ها یك چاه آب
هست ، با اینكه چاه آب در یكى از آنها است ، و بدین جهت مى گوییم ((در این
خانه ها)) كه وقتى در یكى از آنها باشد مثل این است كه در همه باشد، و باز
نظیر اینكه مى گوییم : من به میان مردم بنى تمیم رفتم ، با اینكه به خانه
بعضى از آنان رفته ام .
ALMIZAN
Tooba-ir.org



نخست اینكه همچنان كه پیشتر گفتیم، نمیتوان
سماوات را جو
معنی كرد. دیگر اینكه خورشید
و ماد در بیرون از جو هم تازه بسیار درخشنده
تر
و خیره كننده تر هستند، چون مولكولهای گاز،
نور آنهرا را " مات"
نمیكنند. درست مانند سنجش
دو لامپ مات و بدون ماتی كه چراغی كه
مات
نیست، چشم را بیشتر خیره میكند و رخشنده تر است.
اینكه فضا تاریك
است، به تابندگی ماه چه پیوندی دارد!؟
از سوی دیگر، در این ایه، واژه ی "
فی" یا در درون
( چیزی) را اورده است و ایه هم كاری به تابندگی ماه
و
خورشید در بستر مكانی ندارد و نگفته كه اینها درون
"جو" ! تابنده و بیرون
ان خاموش و یا تاریك هستند!
پس در اینجا هم مانند همیسه، تقلب در بازگردان
( سماوات)
و تقلب در معنی و تقلب در ربط صفت به مكان كرده است
و بیسواد
هم بوده، چون تابندگی خود جسم، به فضای
سیاه ! پیرامونش كاری ندارد و جو
هم تازه، تابندگی را كمتر
میكند ، چون نور را پراكنده
میسازد!
•


kamran333
09-30-2008
پیک 143

سـقـف بـودن جـو

( انبیاء 32 )
« و جو را سقـفی حـفـظ کننده
قـرار دادیم»!
نکته آیـه: جو مانند سقفحفظ کننده درست
شده:
[b]ـــ همیشه
از طرف فضا سنگهای آسمانی بطرف زمین می آیـد، جو آنها را می سوزاند، و آنها
ضمن چند ثانیه درخشیدن به پودر تبدیل می شوند و کم کم بدون اینکه دیده شوند
به زمین می ریزند.
ـــ جو
امواج رادیوئی را بطرف زمین برمی گرداند.
ـــ خورشید انواع واقسام امواج و انرژی از خود
ساطع می کـند. قـشرگاز اُزون جhttp://www.quranology.com/t-ketab/jav/sa...-farsi.JPGو
که در ارتفاع میان 30000 تا 40000 متر قـرار دارد، از به زمین رسیدن اشعه
ماوراء بـنـفـش کـه می تواند خیلی از موجودات زنده را بکشد جلوگیری می
کند.
ـــ قشر جو
مانع از بیرون رفتن بخار آب می شود.
ـــ قـشـر دی اکسید جو گرمای زمین را در جو زمین نگه می دارد و فـقـط
قسمت ناچیزی از گرما از آن به خارج از جو نفوذ می کند. در صورت نبود ایـن
قـشر گرما از محدوده زمین خارج می شود و جو زمین50 درجه سردتر از آنچه هـست
می شود. به این ترتیب جو مانند یک سقـف ما را حفـظ می
کند.
[/font][/b]

***

Mazdak Bamdad
09-30-2008
پیک 144

و آسمان را سقف
محفوظى قرار دادیم; ولى آنها از آیات آن
روى‏گردانند «[color=blue]32»


بازگردان درست آیه و " سقف محفوظ" میگوید كه این
سقف "
حافظ و حفاظت كننده" نیست، بلكه در صیغه
مفعول، محفوظ است، یعنی خودش
حفاظت میشود.
از چه حفاظت میشود؟ در قران خود آمده كه از شر
شیاطین و
اجنه حفاظت میشود*. he he
بار دیگر هم كه سماء را جو معنی كرده
!یعنی بازهم غلط اندر غلط و شارلاتانیسم بتوان دو ! •


*
.وَ جَعَلْنَا السمَاءَ سقْفاً
محْفُوظاً وَ هُمْ عَنْ ءَایَتهَا مُعْرِضونَ

گویا مراد از این كه فرمود آسمان را سقفى محفوظ
كردیم
این باشد كه آن را از شیطانها حفظ كردیم
همچنانكه
در جاى دیگر فرموده : ((و حفظناها من كل
شیطان رجیم (( و

almizan
Tooba-ir.org