kourosh_bikhoda نوشته: من نمیدونم چرا لقمه رو میپیچانید! انگیزه تنها در بعضی موارد قابل اندازه گیری هست ولی نتیجه اغلب در همه موارد قابل اندازه گیری هست. نتیجه یک برونداد سیستم هست و از نظر ناظر خارجی، موجود و کمی است. ولی انگیزه درون سیستمی و کیفی (گاهی کمی) ست و برای دریافت و درکش باید به درون سیستم وارد شد و در واقع جزئی از سیستم شد.

شما اگر به جای انگیزه میگفتید نتیجه و فرجام اونوقت درست میشد. اگر در اعدام انگیزه نیست شدن بزهکار هست پس چطور احکام چندبار اعدام توجیح میشوند؟ روشنه که با یکبار اعدام فرد بزنکار معدوم میشه!

نه این شما هستید که لقمه را آن اندازه پیچانده‌اید که آنرا با انگیزه و آماج و ... گُم کرده‌اید!

یک کُنش میتواند نمادین (symbolic) هم باشد. مگر کسانیکه خون و گوشت مسیح را میخورند, راستی
راستی دارند گوشت و خون مسیح را میخورند؟ اگر نه, پس چرا (آخر چرا؟؟؟) میگویند ما داریم گوش و خون مسیح را میخوریم؟ (:

با بازگشت به پرسش, هر کنشی «سامه‌‌هایِ بایسته»ای برای اینکه بپذیریم بدرستی انجام شده یا نه دارد. در اعدام سامه‌یِ بایسته عدم/نیست شدن بزهکار است.
اینکه کسی را به ٥ بار اعدام بایرازند نیز پُرگاه کارکرد راستین دارد (یعنی پیش از اینکه بزهکار خفه شود او را پایین میاورند {= نیمه اعدام}, سپس از نو‌ دار میزنند) و گاه نمادین:
بزهی که شما کرده‌اید این اندازه سنگین است که یک اعدام برای شما بسنده نمیکند, ولی ما چون یکبار بیشتر نمیتوانیم شما را بکشیم! به ٥ بار نمادین خواندن آن میبسندیم.

پارسیگر