kourosh_bikhoda نوشته: مرگ مغزی هم بازگشت ناپذیره. ولی توافق جهانی بر روی اون نیست که مرگ رو مرگ مغزی بدونند. چون ممکنه مغز هنوز نمرده باشه ولی قلب و شش ها از کار افتاده باشند. این دقیقن همون چیزهاییه که باعث تجربه نزدیک به مرگ میشه و بنابر این تعریف اینکه چه کسی مرده دارای اهمیته که بدونیم آیا واقعن مرده بوده که اون تجربه ها رو داشته یا فقط سطح فعالیت اندام ها و ارگان هاش کاهش پیدا کرده بوده.

اینکه آستانه‌یِ بازگذشت ناپذیر مرگ داریم, با اینکه ابزار شناساییِ درستِ این آستانه را نداریم, دو چیز دگرسان میباشند.

در گذشته ایست تپش دل را مرگ میدانستند, امروزه ایستادن بخشهایی از مغز را مرگ میدانند, فردا هم شاید راهِ
دیگر و درست‌تری بیابند, ولی همه‌یِ اینها دگرسانی‌ای در اینکه یک تیل/آستانه‌ای هست که کَس از آن گذشت دیگر
نمیتواند بازگردد, نمیدهند. نگره‌یِ نامبرده این آستانه را از همپاشیِ چینش پی‌یاختگان/سپید‌پیان و روند داده‌رسانی میان آنها میداند.


پارسیگر