Russell نوشته: چیزهایی مانند سکولاریسم و دموکراسی ابتدا از طرف نخبگان حمایت شدند و بعد امروز در جامعه گسترده شده اند.دولت هم البته باید یک کنشی برای کسب
مشروعیت در اینجا با جامعه داشته باشد،جکومت نظامی و استبدادی رابطه را قطع میکند.

یک نکته گیرا درباره حکومت‌های رسما دیکتاتوری این است که اگر وضعیت و شرایط بد بود مردم میدانند که دولت گناهکار و مقصر است، ولی در دولت‌های "دموکراسی‌نما" مانند ایران خودمان همیشه این گمان و شک که شاید اندکی هم راستی در کارشان باشد و برای نمونه شاید مردم
ایران براستی ا.ن. را رییس جمهور کرده باشند میرود. فکر میکنم برای همین هم باشد این اندازه ج.ا. دوست دارد ظاهر قضیه و انتخابات را همیشه پرشکوه نگه دارد.

این شاید و نشاید و ناباوری به خود یکی از بهترین راههای پیشگیری از واخواست (اعتراض) مردم است. بجای آن اگر امروز شاهنشاهی خودکامه بود ما میدانستیم مقصر کیست: شاه

از همینرو حکومت‌های خودکامه و استبدادی در جهان امروز ناخودآگاه میدانند که باید یک دست‌کم پذیرفتنی‌ای از هوتاد (کیفیت) زندگی را برای همه فراهم کنند، اگرنه سر و سدای مردم در میاید.

باید بسیجیان و سپاهیان و مزدوران رژیم اسلامی و آخوندها و... (کلا اسلامگرایان) رو دستگیر و به حبس ابد محکوم کنیم و آنها را به کار اجباری ببریم.

یکی از اقدامات مهم اینه که باید نام شهرهایی که بعد از حمله اسلام عوض شده به نام ایرانی‌ شون تغییر کنه


چند نمونه :


سپاهان (اصفهان) ، سناباد (مشهد) ، کاسپین (قزوین) ، گمبرون (بندر عباس) ، شاهی (قائم شهر) ، زنگان (زنجان) ، گرمانیان (کرمان) استان پارس (فارس) ، آذر آبادگان / آتورپاتکان ( آذربایجان) ( ( آذرآبادگان باختری (آذربایجان غربی) ، آذرآبادگان خاوری (آذربایجان شرقی ) ) ، آرتاویل (اَردَبیل ) ، و ...


و همینطور برای خیابانها هم باید نام ایرانی‌ گذاشت.