[mbk]

"بإسمِ اَلله اَلرَّحمانِ اَلرَّحيم
.قُلۡ ءَامِنُوا۟ بِهِۦۤ أَوۡ لَا تُؤۡمِنُوۤا۟ۚ إِنَّ ٱلَّذِینَ أُوتُوا۟ ٱلۡعِلۡمَ مِن قَبۡلِهِۦۤ إِذَا یُتۡلَىٰ عَلَیۡهِمۡ یَخِرُّونَ 1:لِلۡأَذۡقَانِ سُجَّدࣰا ۝
وَیَقُولُونَ 2:سُبۡحَـٰنَ رَبِّنَاۤ إِن كَانَ وَعۡدُ رَبِّنَا لَمَفۡعُولࣰا ۝
وَیَخِرُّونَ لِلۡأَذۡقَانِ 3:یَبۡكُونَ وَیَزِیدُهُمۡ خُشُوعࣰا ۩ ۝
قُلِ ٱدۡعُوا۟ ٱللَّهَ أَوِ ٱدۡعُوا۟ ٱلرَّحۡمَـٰنَۖ أَیࣰّا مَّا تَدۡعُوا۟ فَلَهُ ٱلۡأَسۡمَاۤءُ ٱلۡحُسۡنَىٰۚ وَلَا تَجۡهَرۡ بِصَلَاتِكَ وَلَا تُخَافِتۡ بِهَا وَٱبۡتَغِ بَیۡنَ ذَ ٰ⁠لِكَ سَبِیلࣰا ۝
وَقُلِ ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ ٱلَّذِی لَمۡ یَتَّخِذۡ وَلَدࣰا وَلَمۡ یَكُن لَّهُۥ شَرِیكࣱ فِی ٱلۡمُلۡكِ وَلَمۡ یَكُن لَّهُۥ وَلِیࣱّ مِّنَ ٱلذُّلِّۖ وَكَبِّرۡهُ تَكۡبِیرَۢا
سورة اﻹسراء 107 - 111"
"به شناسهء بی کمداشت خُدا بارآورندهء همه فرا بارآورندهء ویژه
.گو: روراست شوید بهش! یا نباید روراست میشوید؟ اگرِ تاداشتند آورده شدند دانش از پیشترش دارد بازخوانی میشود برشان میافتند برا 1:برداشتنها سرنگونی ۱۰٧
هم میگویند 2:پاک رها کرد همه گرانسازمان, گر بود نویدی گرانسازمان تا کارشده ای ۱۰٨
هم میافتند برا برداشتنها 3:میگریندُ میافزایدشان فروتنیهایی ۱۰٩
گو: فراخوانید بی کمداشت خُدا یا فراخوانید بارآورندهء همه, هرکدامی چه فرا میخوانید پس تاش شناسه های نکوشده, پس نباید دادمیزنی به پیوستن نمازتُ نباید خاموش میمانی بهشُ چند جوی میان آن آزادراهی ۱۱۰
هم گو: پسند برا بی کمداشت خُدا تاداشت نبود چند میگیرد زاده ایُ نبود میباشد تاش فرا همبازداری در داراییُ نبود میباشد تاش گرایشی از فروافتادگیُ مِهتر خوانَش چندمهتری ۱۱۱
دسته بندی شدهء دورِ سرا بَرَد"
با آشتی با آشتی کننده ها با "اَلله""بی کمداشت خُدا"
بینید 1: ذقن را همه میگویند چانه, بدیدم سبدی که در چاه میاندازند برا برداشت آب همینگونه باشد,,چنانکه حافظ را "اَلله" بیامرزد اینچنین گفت (ای دل گر از آن چاه زنخدان بدر آیی ) بدیدم دربارهء یوسف آشتیِ "اَلله" برش باد هست که برادرهاش در چاه انداختند,این زنخدان جور سبد یا دلو یا ذقن باشد باز "اَلله" بهتر میداند
2: بدیدم واژهء "سبحان" جور "رحمان" جور "غضبان" برای همه جمع بستن باشد اون دنبالهء "ان"
3:بدیدم اگر سبد در چاه میافتد آب بر میدارد, این بنده هایی که دانش بهشان آورده شد دستاوردش گریه ای هست که از چشمشان بیرون میچکد,,هم نادانها بهره ای نمیبرند چه که نمیافتندُ سرنگون در برابر "اَلله""بی کمداشت خُدا" نمیشوند
"یا رحمان""ای بارآورندهء همه مرا روراست بهت دار افتنده بهره گیر از دستورهات گریان جور دانشمندهای روراست بهت سرنگون برپاساز پیوستن نماز سمت همنشینی خانه ات در مکه