[Abtin]

آموزش و پرورش کودک و آزاد‌اندیشی دو چیزی میباشند که بسختی در ستیز با هم اند, آزاد اندیشی راستین
نمیتواند از آموزش و پرورش بیرون بیاید, بساکه تنها از کنجکاوی و خودسری و خودبرونپژوهی میتواند سرچشمه بگیرد.

کتاب نامبرده نیز به پندار پوچ خودش اگر «دین» را از آموزش و پرورش کودک کنند جادووار کودک را «آزاداندیش» کرده‌اند
هنگامیکه این بُنداشت (axiom) از همان بُن گندیده است و کودکی که از خردسالی تا بزرگسالی
پیوسته از سیستم «آموزش» میگیرد و «پرورش» میبیند, آزاداندیش آن چندانی بار نمیاید.

این مطلب چند وقته ذهن من رو مشغول کرده.
چاره چیه؟