[sonixax]

ببینید در یک برنامه نویسی چیز گرا یا شی گرا پنهان سازی کپسوله سازی ،توانِ دسترسیِ بالادست به پایینتر داریم،
یا در زندگی همینگونه در سازمانها سر رئیس تا کارمند جاروکش،
یا در یک جاندار مغز داریم تا ناخنی یا مویی کوتاه شونده،آیا هستی یا وجود بالادست بِه است یا پایین دست ،کدام شناختش سختتر هست؟کدامشان دوزار می ارزد؟کدام ارزش بودنش بیشتر از همه هست ؟
خداوندا تو را پاس که کسی ترازُ همتایت نیست پس مرا پیوسته برپادار نماز کن

من که از ادبیات شما هیچ نمیفهمم! ولی اگر منظورتون از اشاره به برنامه نویسی شی گرا این هستش که به جز خود کلاس (کپسول) هیچ کس دیگه ای نمیتونه ازش شناخت داشته باشه کاملن در اشتباهید و مثال در پیتی زدید!
در برنامه نویسی شی گرا برنامه نویس ثالث لازم نیست از طرز کار کلاس خبر داشته باشد! ولی این بدان معنا نیست که استفاده از آن را هم لازم نیست بداند یا شناخت درست و کاملی نسبت به آن نداشته باشد که در آن صورت عملن و اساسن نمیتواند از کلاس یا شی مورد نظر درست استفاده کند یا اصلن استفاده کند!!! یعنی => کلاسی که اجازه نمیدهد درست و کامل شناخته شود به درد سطل آشغال میخورد! درست مثل خدایی که به جز خودش هیچ کسی نمیتونه شناختِ درست و کاملی ازش داشته باشه.