[سارا]

اما عرفا هم بیچاره ها اصولا چیزی ندارن که بخوان باهاش چیزی رو ثابت کنن همش یه مشت ادعا و احساسات لطیفه که شاید توهم و تصورات و تخیلات خودشون بوده باشه مثل سهراب سپهری که آدم خوبی بود منم دوستش دارم ولی بیچاره خودش سرگشته بود و از عجز و سرگشتگی انسان میگه، با طبع لطیف خودش فقط زندگی میکنه تا میمیره. آدم دلش میسوزه میگه آخی بیچاره ها! واقعا حیف نیست که آدم اینقدر عاجز و حقیره؟

عرفا بیچاره هستند؟؟!!!!!!!! مولانا فرموده از گدایان درش منصب شاهانه طلب! ابراهیم ادهم تاج و تخت را رها کرد بخاطر همین عشق! دیوانه کنی هر دو جهانش بخشی دیوانه ی تو هر دو جهان را چه کند بنظرم باید عارف بود تا احوالاتشان را درک کرد. بنده هم مثل شما. ولی خب بنده به این ضرب المثل معتقدم که هر چند نخوردم نون گندم اما دیدم دست مردم!! هر چند از عشق آسمانی و احوالات عرفا بی اطلاع هستم ولی دلیلی هم بر انکارش ندارم وقتی این همه عارف بزرگ هستند که در قرن های مختلف زندگی کرده اند و همه ی آنها حرف های یکسانی را در مورد عشق می گویند. خود مولانا هم در مواجه با افری مثل ما گفته: حال پخته در نیابد هیچ خام پس سخن کوتاه باید والسلام