[سارا]

بله این حرفا قشنگه، اما فقط همین! سندی نداره اثباتی نداره.
فقها این حرفا رو مسخره میکنن میگن خب که چی دوتا شعر چه اعتباری داره چی رو ثابت میکنه.
من خودم برای یه جوجه آخوند یبار از شعر حافظ مثال آوردم همین حرف رو بهم زد! خودمم دیدم راس میگه خب!! چی باید بهش میگفتم! حرف حساب جواب نداره!!
از نظر روحانیون دینی عقل و استدلال و سند اعتبار داره، که البته به خیال خودشون فکر میکنن عقل و استدلال و سندشون واقعا عقل و استدلال و سند درست و حسابیه، که ما فهمیدیم نیست و داریم همینو میگیم.

اما عرفا هم بیچاره ها اصولا چیزی ندارن که بخوان باهاش چیزی رو ثابت کنن همش یه مشت ادعا و احساسات لطیفه که شاید توهم و تصورات و تخیلات خودشون بوده باشه مثل سهراب سپهری که آدم خوبی بود منم دوستش دارم ولی بیچاره خودش سرگشته بود و از عجز و سرگشتگی انسان میگه، با طبع لطیف خودش فقط زندگی میکنه تا میمیره. آدم دلش میسوزه میگه آخی بیچاره ها!

واقعا حیف نیست که آدم اینقدر عاجز و حقیره؟

من خودم اصلا یه مدت توی نخ یه مکتب عرفانی خاصی بودم از طریق یکی از بستگان باهاش آشنا شدم کلی کتابهاش رو هم خوندم حتی مدتی تقریبا پیرو اون شدم، ولی آخرش دیدم نه اینم راه من نیست و ضمنا توی اونم نکاتی بود که بهش مشکوک شدم و دیدم انگار همهء کسانی که دم از ماوراء میزنن بالاخره یجایی مشکوکیت دارن یجایی که کم میارن ماست مالی میکنن!

-----------------------

پ.ن:
واقعا این شیعه و عرفا اگر اسلام رو اینقدر ماله کشی نمیکردن تلطیف نمیکردن دیگه چی میشد چی داشت اصلا!

اولا شما سهراب سپهری را که بیشتر پیرو عرفان هندی بود با مولانا ها مقایسه می کنید؟؟؟ خیلی برایم عجیب است عرفان اسلامی خیلی با عرفان هندی فرق دارد! همه عرفای اسلامی پیش از آنکه عارف باشند فقهای بزرگی بودند. ابن عربی که عرفان نظری را کامل کرد گفته است باید ریشه در شریعت داشت تا از راه طریقت به آسمان رسید!
همین مولانا جلال الدین بعد از مرگ پدرش سلطان العلمای ایران می شود. بزرگترین فقیه عصر خودش بوده. جنید ، حلاج و عطار و.... همگی فقهای بزرگی بودند همه اشان بر دین بر قرآن کاملا مسلط بودند. در همین معاصرین هم کسی چون آیت الله قاضی طباطبایی را داریم که مجتهد بسیار بزرگی بوده ولی از آن طرف هم عارف بزرگی بوده است و چقدر هم بابت این قضیه در حوزه علمیه نجف مورد ستم واقع شد از دست همان جوجه آخوندا! ایشان معتقد بود که مسلمان واقعی همان عارف است!