[kourosh_iran]

میفرماید که کونتون رو پاره میکنم!
میگم خب بفرمایید پاره کنید! قدرت دست شماست! ولی از پاره کردن کون من چی عایدت میشه چی بهت میرسه این با کجای عقل و عدالت و انصاف و بی نیاز بودن جور درمیاد؟
چرا به صرف ایمان نداشتن منو مجازات میکنی؟ این همه آدم ایمان ندارن. اصولا ایمان خودش یعنی چی؟ اگر چیزی بدیهی بود قابل اثبات بود که کسی دلیلی برای باور نکردنش نداشت. حتما قابل اثبات نیست که شک میکنیم باور دربست نمیکنیم حتما تناقض داره غیرمنطقیه که قبول نمیکنیم، بخاطر همین نیاز به کمک چیز مبهمی مثل ایمان هست! ایمان چیه از کجا میاد؟ از عقل یا از ترس و تلقین؟

منکه درک نمیکنم!
من خودم فکر میکنم وجدان خودم عقل خودم چی میگه، به این نتیجه میرسم که اینا منطقی نیست.
من اگر خودم خوشبخت بودم کسی هم نمیتونست بهم صدمه ای بزنه، به تخمم نبود که دیگران دربارهء من چی فکر کنن منو قبول بکنن نکنن باور کنن نکنن اطاعت بکنن یا نکنن. تازه اگر قدرت داشتم خوشبختی هم بهشون میدادم! چون ندادن برای چنین موجودی هنری نیست! بدبخت کردن براش هنری نیست. شکنجه کردن هنری نیست. انتقام و مجازات معنایی نداره وقتی نمیتونسته جرمی مرتکب بشه که صدمه ای به من بزنه.
صرف ایمان نداشتن، اونم وقتی خب براش دلیل کافی نیست، چه جرمیه که الله تعریف کرده بخاطرش مردم رو شکنجه های سخت و طولانی، بلکه ابدی، میکنه بقول خودش؟!
چنین موجودی آیا واقعا بعنوان خدای واقعی با اون صفات قابل شناسایی است؟ چطور میشه بهش اعتماد و امید داشت وقتی منطقش قابل درک نیست؟