[mbk]

به نام خداوند مهرگستر خیلی مهربان
"[فصلت : 37] وَمِنْ آیَاتِهِ اللَّیْلُ وَالنَّهَارُ وَالشَّمْسُ وَالْقَمَرُ لَا تَسْجُدُوا لِلشَّمْسِ وَلَا لِلْقَمَرِ وَاسْجُدُوا لِلَّهِ الَّذِی خَلَقَهُنَّ إِن كُنتُمْ إِیَّاهُ تَعْبُدُونَ "
"هم از نشانه هایش شبست هم روز هم آفتاب هم ماه نباشد پیشانی بخاک می گذارید برای آفتاب هم نباشد برای ماه هم پیشانی بخاک بگذارید برای خداوند کسیست آفریدشان اگر بودید خودش را بندگی می کنید "
من در پیرامونم به همه چیز می نگرم هم می اندیشم هر چند خسته کننده باشد با همه گفتگو می کنم خودم را سختی می افکنم که تازه بمانم پاسخهای خوبی هم گرفتم آنزمانهایی که کته هم بودم می رفتم با مردم بارهء آییینم گفتگو می کردم خانواده ام به من نیش زبان می زدند می گفتند تو بیخودی می گویی بیماری هم همه را به تنم می خریدم شب ها تا خانه بروم برخی زمانها شامشان را می خوردند یا خوابیده بودند من این را وامدار خداوندم که زمین به این بزرگی را آفرید تا درش زندگی کنم برخی زمانها سرکار روزمزد می رفتم شهر دور بجای اینکه افتاده شوم برای بیماری ام پاس خداوند تندرست تر می شدم کنون هم خانه نشینی برایم سخت است هر چند چاشت روز جمعه را هم می زنم می روم نماز جمعه پسش سرکار روزها هم چاشت خانه نمی روم پیشانی بخاک گذارگاه مساجد را از همه جا بیشتر دوست دارم که بروم نماز بخوانم هم سخن خداوند را بخوانم هم به دیگران بیاموزم پیشانی بخاک می گذارم برای خداوندی که برتری سزاوار جز اونیست که همه رام شده هم فرمانبرش هستند هر چند رایانهء های دست ساخت آدمی همه از بخششهایشند هم هیچ چیز را خداوند بیهوده میافریده باورش کردم هر بهرهء ناچیز دنیا گذرایی بیش نیست هم واپسین را هدف باورمندان گذاشته سرای ماندگار پروردگارا درست کن بدیهایم هم بپوش بزه هایم هم سراسر جانم را بگیر با نیکو جدا گشته هم رسوایم مکن زمان برپایی