[mbk]

به نام خداوند مهرگستر خیلی مهربان
"وَ لَقَدْ ضلَّ قَبْلَهُمْ أَكثرُ الأَوَّلِینَ‏(71) وَ لَقَدْ أَرْسلْنَا فِیهِم مُّنذِرِینَ‏(72) فَانظرْ كیْف كانَ عَقِبَةُ الْمُنذَرِینَ‏(73) إِلا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِینَ‏(74) وَ لَقَدْ نَادَانَا نُوحٌ فَلَنِعْمَ الْمُجِیبُونَ‏(75) وَ نجَّیْنَهُ وَ أَهْلَهُ مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِیمِ‏(76) وَ جَعَلْنَا ذُرِّیَّتَهُ هُمُ الْبَاقِینَ‏(77) وَ تَرَكْنَا عَلَیْهِ فی الاَخِرِینَ‏(78) سلَمٌ عَلی نُوحٍ فی الْعَلَمِینَ‏(79) إِنَّا كَذَلِك نجْزِی الْمُحْسِنِینَ‏(80) إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِینَ‏(81) ثمَّ أَغْرَقْنَا الاَخَرِینَ‏(82) وَ إِنَّ مِن شِیعَتِهِ لابْرَهِیمَ‏(83) إِذْ جَاءَ رَبَّهُ بِقَلْبٍ سلِیمٍ‏(84) إِذْ قَالَ لأَبِیهِ وَ قَوْمِهِ مَا ذَا تَعْبُدُونَ‏(85) أَ ئفْكاً ءَالِهَةً دُونَ اللَّهِ تُرِیدُونَ‏(86) فَمَا ظنُّكم بِرَب الْعَلَمِینَ‏(87) فَنَظرَ نَظرَةً فی النُّجُومِ‏(88) فَقَالَ إِنی سقِیمٌ‏(89) فَتَوَلَّوْا عَنْهُ مُدْبِرِینَ‏(90) فَرَاغَ إِلی ءَالِهَتهِمْ فَقَالَ أَ لا تَأْكلُونَ‏(91) مَا لَكمْ لا تَنطِقُونَ‏(92) فَرَاغَ عَلَیهِمْ ضرْبَا بِالْیَمِینِ‏(93) فَأَقْبَلُوا إِلَیْهِ یَزِفُّونَ‏(94) قَالَ أَ تَعْبُدُونَ مَا تَنْحِتُونَ‏(95) وَ اللَّهُ خَلَقَكمْ وَ مَا تَعْمَلُونَ‏(96) قَالُوا ابْنُوا لَهُ بُنْیَناً فَأَلْقُوهُ فی الجَْحِیمِ‏(97) فَأَرَادُوا بِهِ كَیْداً فجَعَلْنَهُمُ الأَسفَلِینَ‏(98) وَ قَالَ إِنی ذَاهِبٌ إِلی رَبی سیهْدِینِ‏(99) رَب هَب لی مِنَ الصلِحِینَ‏(100) فَبَشرْنَهُ بِغُلَمٍ حَلِیمٍ‏(101)"
"هم تابرای پیش تاریک ماند پیشترشان فراوانی آغازین 71هم تا برای پیش فرستادیم درشان اندرز دهنده گشته گان 72باز ببین چگونه بود دنباله اندرزشده گشته گان 73جز بندگان خداوند ویژه گشته گان 74هم تا برای پیش صدا زدمان نوح باز تابرای سراسری بخشش پاسخ دهنده گشته گان 75هم در آوردیمش هم سزاوارش از دلواپسی خیلی بزرگ 76هم گذاشتیم زاده هایش آنها بجامانده 77هم دست برداشتیم برش در دیگران 78درودی بر نوح در جهانیان 79چون هستیم جور آن مزد می دهیم نیکو گشته گان 80چون او از بندگانمان باور گشته گان 81پس فرو بردیم دیگران 82 هم چون از شاخه اش تا برای ابراهیم 83گداری آمده پروردگارش به دلی خیلی فرمانبردار 84 گداری گفت برای پدرش هم همخویشانش چه دارید بندگی می کنید 85آیا بافیده خدایی جدای خداوند می خواهید 86باز چه گمانتان به پروردگار جهانیان 87باز نگاه کرد نگاهی در ستاره ها 88باز گفت چون هستم خیلی بیمار 89باز روی کج کردند ازش پشت کننده گشته ها 90باز کشیده شد سوی خدایانشان باز گفت آیا نباشد غذا شکم می برید 91چه تا برایتان نباشد زبانی گویش ندارید 92باز کشیده برشان زدنی به راست 93 باز روی آوردند سویش نزدیک می شدند 92 گفت آیا بندگی می کنید چه کنده کاری می کنید 93 هم خداوند آفریدتان هم چه می دانید 96گفتند بسازید تا برای ساختمانی باز روبروکنیدش در آتش سخت 97 باز خواستند بهش فریبی باز گذاشتیمشان پست ترین98هم گفت چون هستم رونده ای سوی پروردگارم زود می نمایاندم 99 پرودگارم بخش تا برایم از سازنده کاران 100باز مژده دادیمش به کودکی خیلی بردباری 101"
خداوندا پاس تو گر بیش یا همه شان روگردان شوند مرا روی به سویت دار از آن پوسخند زنان پوسخند خورده را