[مزدك بامداد]

آماج شکنجه ی ابدی دوزخ چیست؟
آیا شکنجه دادن میلیارد ها میلیارد تن در دوزخ، سودی برای کسی دارد؟
میدانیم که گوشمالی و پادافره و درد که پدیده ای فرهنگی و این جهانی است،
برای این است که کسی در این جهان به نادرستی کار خود پی ببرد، یا از ترس
ان، دست به کار بد نزند، یا تاوان کار بدی را کرده، بپردازد، مانند "جریمه"،
زندان و یا هتّا اعدام که برای ترسانیدن چشم دیگران است. هتا همین دروخ هم
بدرد این جهان میخورد که بازدارنده ی و ترساننده ی گناهکاران باشد ولی دیگر
زمانی که رستاخیز شده و کسی هم نخواهد توانست از دوزخ بگریزد، آیا این
شکنجه و چه میدانم فرو کردن چماق آتشین به کون گناهکار و رویاندن پوست
تازه برای شکنجه ی دوباره، و چند باره، برای دو تا دزدی که کرده، یا گیریم
پانسد میلیون آدم هم کشته، و پنجاه میلیارد هم بالا کشیده و به کانادا دررفته،
چه سودی را ببار میاورد؟ زندگی کشته شدگان را باز میآورد؟ دیگران را از گناه
باز میدارد؟ پولهای دزدیده شده را به بانک ملی بر میگرداند؟ یا اینکه نه:
برای تماشا کردن بهشتیان است: بهشتیان در گیرودار گاییدن حوری و غلمان ها به
انیها نگاه میکنند و بخود میگویند آری ببین، چه خوب که ما این کارای بد رو نکردیم
ببین جالبه چه جوری تو کون یارو سیخ داغ فرو میکنن ! و هر هر میکنند؟
یا اینکه چه خوبی دیگری از شکنجه ی اینها بدست میاید؟
•