[folaani]

در جهانیکه هنوز میلیاردها تن در رنج و گرسنگی و بدبختی ناب به سر میبرند, در جاییکه مردم هنوز نمیخواهند از
بهره‌کشی و به گاری بستن دیگران دست بردارند, جاییکه روزبه‌روز ابزارهایِ اسکن و کنترل مغز و اندیشه پیشرفته‌تر میشوند,
بیگمان کسانی را همواره خواهید یافت که این پیشرفتها را نه چندان خطرناک دانسته و در هر گامِ این فرایند, با تراش ِ یک برهان به
شما ثابت کنند که چرا جایِ نگرانیِ چندانی ندارد, مگر تا زمانیکه آن اندازه جایِ نگرانی چندانی میداشت که دیگر زمان برای برهان‌تراشی نیابند.

.In rationalization, we believe.

جلوی پیشرفت علم و فناوری رو نمیشه گرفت.
خطر هم بله داره.
بنابراین تاحدممکن باید احتیاط و کنترل درش صورت بگیره.
اما کنترل بیش از حد هم میتونه قدرت و انحصار به دست عده ای بده که این خودش میتونه خطرناک تر باشه؛ علاوه بر اینکه ممکنه از پیشرفت و بوجود آمدن راحت و سریع چیزهای مهم و مفیدی جلوگیری کنه.
ولی حداقل اگر علم و فناوری در اختیار عموم باشه یک مقدار تعادل ایجاد میشه.
چون خطر بزرگتر و اول تر اینه که این علم و فناوریها انحصاری باشه.
اینطوری مثلا حکومتها بر عموم مردم برتری شدیدی پیدا میکنن.
خوشبختانه علم و فناوری امروز بنظر میرسه که تاحد خوبی باز و عمومی است.
در همین کامپیوتر و برنامه نویسی هم این مسئله در تاریخ مطرح شده و براش تلاش صورت گرفته که نتیجه هم داده. افرادی مثل ریچارد استالمن با ایجاد جنبشهایی نظیر جنبش نرم افزار آزاد و بازمتن این حرکتها رو استارت کردن و بعدا دیگران و حتی بعضی شرکتها و مقامات هم باهاش همکاری و حمایت کردن.

ضمنا فکر میکنم در حکومتهای کمونیستی قدرت محرمانه کردن و به انحصار درآوردن علم و فناوری برای حکومتها بیشتر باشه تا حکومتهای سرمایه داری/لیبرالیست.
نه؟
هرچند در نظام سرمایه داری هم محرمانه کردن و انحصاری کردن علم و فناوری کم و بیش صورت میگیره و قوانین انحصار فکری هم در جهت انحصار کمک میکنن (گرچه شروط و محدودیت هایی دارن این قوانین و بعد از گذشت زمان خاصی هم باطل میشن)، اما فکر میکنم بهرحال این انحصار شخصی تر و توزیع شده/عمومی تر هست تا چیزی که در یک حکومت متمرکز میتونه پیش بیاد.