[Reactor]

در راستای سخنِ reactor گرامی, به نگر دوستان چرا پیشبردگرایی[1] این اندازه میان اندیشمندانِ امروز کم هوادار دارد؟

بستگی دارد به چه کسی بگویید اندیشمند. البته که نگاه و دید ها به زندگی و روش های رسیدن به هدف متفاوته. این طبیعیه چون انسان ها خواسته ها و آمال مختلفی دارند و اهدافشون بر مبنای اون خواسته ها شکل میگیره.

دید پراگماتیستی و عمل گرایی به نظر من از همه ی دید ها بیشتر غریزیه و به ذات انسان ها نزدیک تره. به همین خاطر اصالت داره. به همین خاطر این دید رو بیشتر کسانی دارند که در اجتماع حضور پر رنگی دارند و واقع گرا هستند و واقع گرایانه به قضایای دنیای اطرافشون نگاه میکنند.
خیلی از افراد پراگماتیست شاید اصلا ندونن که پراگماتیست یعنی چه ولی ما ازشون به عنوان افراد موفق و با تجربه و کاردرست و پشتیبان و بدرد بخور و بقول معروف آچار فرانسه که میشه در مواقع مختلف روشون حساب کرد و مدیریت بحران دارند و جذبه ی بالایی در برخورد هاشون نشون میدن میشناسیم.
عملگرایی به نظر من دید طبیعی و وحشیانه ای نسبت به زندگیه و ما باید در این دید زندگی رو به همون شکل رئالی که هست قبول کنیم و برای حل مشکلات راه حل منطقی و قابل عملی که با درصدی منطقی خطا به پیروزی برسه ارائه کنیم.
بازده دید پراگماتیسم بالاست و برای به هدف رسیدن در این دنیا طراحی شده.
شما یک نگاه به موفقیت هاتون در طول زندگی بیندازید میبینید که همه اش شامل حال دید پراگماتیستی میشه. هر موفقیتی که در دنیای مادی کسب کردید بخاطر این بوده که هدفی رو تعیین کردید و تصمیم گرفتید با هر سختی و مشقتی که شده و هر طور که شده بهش برسید.
مثل درس خواندن و گرفتن مدرک دانشگاهی.