09-23-2012, 01:24 AM
.
mehrbod نوشته: اعتباردهی
پیش از پذیرفتن هیچ سخنی باید سخنگو را اعتباردهی کرد.
راههای بررسی اعتباردهی بسیارند، مَهندترین (مهمترین) آن ولی این است که گوینده چه سودی از گفتن و آوردن سخن میبرد و همچنین پیشینه (سابقه) او چیست.
در زندگی برای باوریدن به هر چیز نیاز به «اثبات و سند» نیز میرود. برای نمونه همانگونه که دوستتان آمد و به شما گفت مادربزرگ من 200 سال عمر کرد، شما سخن را
نباوریده و از وی اثبات میخواهید، همانگونه نیز اگر کسی گفت بهمان کس را میشناسم که با انرژی درمانی سرطان را درمان میکند، از وی باید مدرک و سند (=اثبات) بخواهید.
پرسشهایی که در ریخت کلی اعتبار کس را روشن میکنند:پیشینه سخنگو: آیا این سخنگو پیشتر دروغ گفته؟ آیا او را آدمی راستگو و درستکار میدانید یا دغلکار؟در نمونه بالا و انرژیدرمانی، با پرسیدن پرسشهای زیر اعتباردهی کنید:
دانش و آگاهی سخنگو: آیا سخنگو درباره چیزی که ادعا میکند دانش و آگاهی هم دارد؟ آیا در این زمینه پژوهش کرده و درس خوانده؟
سند و مدرک سخنگو: آیا سخنگو برای سخن خود سند و مدرک معتبری هم دارد؟
فرنام و لقبهای سخنگو: آیا سخنگو همانگونه که پیرامونیان به او میگویند "آقای دکتر" براستی دکتر است؟ اگر آری در کدام دانشگاه درس خوانده؟
...
چه کسانی را شفا داده؟ نام و فامیل این کسان را گرفته و بررسی و جستجو کنید.
انرژی درمانی چرا و چگونه کار میکند: درباره انرژی درمانی جستجو کنید، ببینید که چنین چیزی راست است یا دروغ.
از خود سخنگو/مبلغ بپرسید که آیا خودش چیزی که میگوید را باور دارد و آیا از نزدیک چیزی دیده یا نه؟
آیا پایه انگیزههای مالی/شخصی در میان است: آیا درمانگر از شما در برابر کار خود پول زیادی میخواهد؟
آیا در برابر کار انجام شده ضمانت میگیرد: آیا در برابر پولی که به درمانگر میدهید ضمانتی نیز خواهید گرفت؟
...
انگیزهیابی
برای شناسایی دروغ یا راست بودن یک سخن پیش از پرداختن به خود سخن، فرنود و انگیزههای سخنگو را واکاوی (analyze) و بررسی کنید.
انگیزه سخنگو را پیش از سخن بررسی کنیدبرای نمونه اگر کسی گفت:«آمریکا هیچگاه روی ماه فضانورد پیاده نکرده و همهاش دروغ و صحنهسازی است»پیش از اینکه به سخن پرداخته و از خود بپرسید: "آیا براستی پرواز به ماه دروغ است؟"، انگیزه سخنگو را با پرسشهای زیر دربیاورید:
چه کسی از اینکه بگوید آمریکا هرگز روی ماه فضانورد پیاده نکرده سود میبرد؟به یاد داشته باشید که هیچکس انرژی بیهوده برای کاری نگذاشته و هزینه نمیکند. هر کس تنها کاری را انجام میدهد که یا سودی در آن باشد/ببیند یا در پی پیشگیری از زیان خود باشد.
آیا پای انگیزه مالی/شخصی در میان است؟ آیا از توطئهخواندن این داستان کتابی/نوشتهای به فروش میرسد یا برای کسی شهرتزایی میشود؟
چرا کسی به خود رنج و زحمت این را داده که بیاید بگوید و بنویسد سفر به ماه دروغ است؟ آیا دنبال شهرت است؟
...
خودفریبی
یکی از ابزارهایی که آدمهای شارلاتان روی آن حساب میکنند گرایش آدم به خودفریبی هنگام رویارویی با دشواریهای زندگی است.
اگر شما یا یکی از نزدیکان شما دچار بیماری سختی مانند سرطان شده باشد، چنین آدمهایی با حساب روی اینکه شما دوست دارید
بباورید که راهکاری جادویی برای دشواری شما میباشد به خودفریبیاتان دامن زده و در کنار آن شما را چنانکه میگویند "تیغ" میزنند.
خودفریبی یکی از گرایشهای درونی ما است، با شناختاش بکوشید از آن پیشگیری کنید. خودفریبی درست مانند مادههای روانگردان تنها در یک بازه زمانی کوتاه با
هزینههای مالی و جسمی برای شما آرامش درونی میاورد، ولی پس از پایان یافتن اثر ماده شما باید دوباره به زندگی واقعی بازگشته و اینبار با جیبی سبکتر و جسمی نحیفتر.
Qui Tacet Consentire