غزلیات حافظ شیرازی -
Mehrbod - 10-06-2012
غزلیات حافظ شیرازی -
mamad1 - 10-12-2012
دلا بسوز که سوز تو کار ها کند
تو دنیا جمله ای سراغ دارید
انقدر اهنگین و زیبا و بهتر از این سوز دل رو توضیح بده؟
غزلیات حافظ شیرازی -
مَریَمـ - 10-12-2012
شاهدان گر دلبری زین سان کنند
زاهدان را رخنه در ایمان کنند
هر کجا آن شاخ نرگس بشکفد
گلرخانش دیده نرگسدان کنند
ای جوان سروقد گویی ببر
پیش از آن کز قامتت چوگان کنند
عاشقان را بر سر خود حکم نیست
هر چه فرمان تو باشد آن کنند
پیش چشمم کمتر است از قطرهای
این حکایتها که از طوفان کنند
[B]یار ما چون گیرد آغاز سماع
قدسیان بر عرش دست افشان کنند
مردم چشمم به خون آغشته شد
در کجا این ظلم بر انسان کنند
خوش برآ با غصهای دل کاهل راز
عیش خوش در بوته هجران کنند
سر مکش حافظ ز آه نیم شب
تا چو صبحت آینه رخشان کنند[/B]
غزلیات حافظ شیرازی -
مَریَمـ - 10-12-2012
تو را صبا و مرا آب دیده شد غماز
و گر نه عاشق و معشوق رازدارانند
غزلیات حافظ شیرازی -
Nevermore - 10-15-2012
پدرم روضه رضوان به دو گندم بفروخت
نا خلف باشم اگر من به جوی نفروشم
خرقه پوشی من از غایت دین داری نیست
پرده ای بر سر صد عیب نهان می پوشم
غزلیات حافظ شیرازی -
sara - 10-26-2012
چندی پیش مطلبی رو عنوان کردم در رابطه با تأثیر حافط از شاعران قبل از دوره ی خود و هم دو ره ی خود ...
در بین شاعرانی که حافط از اونها تاثیر بیشتری پذیرفته می توان به خواجوی کرمانی اشاره کرد... بعضی از این ابیات دقیقا کپی شده و حافط تنها به تغییر شاید یک کلمه و یا دو کلمه در مصرع بسنده کرده و عینا آن را نفل کرده ... تنها دلیل کمرنگ شدن نقش خواجوی کرمانی در غزل فارسی می تواند قرار گرفتن وی از نظر زمانی بین دو شاعر بزرگ و اعجوبه تاریخ ادبیات فارسی و غزل فارسی باشد .
به غیر از خواجو می توان به شباهت بعضی از غزلیات حافظ به شاعرانی همچون : نزاری قهستانی ، سعدی ، عراقی ، کمال الدین اصفهانی ، و ... اشاره کرد که بیشترین این شباهت ها را می توان در غزلیات خواجو جست .
برای نمونه شاهد هایی از این تشابه ابیات رو عنوان می کنم :
* خواجو : خرم آن روز که از خطه ی کرمان بروم / دل و دین داده ز دست از پی جانان بروم
* حافظ : رخرم آن روز کز پی جانان بروم / راحت جان طلبم وز پی جانان بروم
* خواجو : دل صنوبریم همچو بید می لرزد
* حافظ : دل صنوبریم همچو بید لرزان است
* خواجو : خیز تا رخت تصوف به خرابات بریم
* حافظ : خیز تا خرقه ی صوفی به خرابات بریم
* خواجو : جان بی جمال جانان پیوند جان نجوید
* حافظ : جان بی جمال جانان میل جهان ندارد
غزلیات حافظ شیرازی -
mamad1 - 10-31-2012
[TABLE="class: block, width: 619"]
[TR]
[TD="class: v"]سمن بویان غبار غم چو بنشینند بنشانند[/TD]
[TD="class: vsp"][/TD]
[TD="class: v"]پری رویان قرار از دل چو بستیزند بستانند[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD="class: v"]به فتراک جفا دلها چو بربندند بربندند[/TD]
[TD="class: vsp"][/TD]
[TD="class: v"]ز زلف عنبرین جانها چو بگشایند بفشانند[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD="class: v"]به عمری یک نفس با ما چو بنشینند برخیزند[/TD]
[TD="class: vsp"][/TD]
[TD="class: v"]نهال شوق در خاطر چو برخیزند بنشانند[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD="class: v"]سرشک گوشه گیران را چو دریابند در یابند[/TD]
[TD="class: vsp"][/TD]
[TD="class: v"]رخ مهر از سحرخیزان نگردانند اگر دانند[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD="class: v"]ز چشمم لعل رمانی چو میخندند میبارند[/TD]
[TD="class: vsp"][/TD]
[TD="class: v"]ز رویم راز پنهانی چو میبینند میخوانند[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD="class: v"]دوای درد عاشق را کسی کو سهل پندارد[/TD]
[TD="class: vsp"][/TD]
[TD="class: v"]ز فکر آنان که در تدبیر درمانند در مانند[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD="class: v"]چو منصور از مراد آنان که بردارند بر دارند[/TD]
[TD="class: vsp"][/TD]
[TD="class: v"]بدین درگاه حافظ را چو میخوانند میرانند[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD="class: v"]در این حضرت چو مشتاقان نیاز آرند ناز آرند[/TD]
[TD="class: vsp"][/TD]
[TD="class: v"]که با این درد اگر دربند درمانند درمانند[/TD]
[/TR]
[/TABLE]
غزلیات حافظ شیرازی -
Pazhuhande - 10-31-2012
sara نوشته: در بین شاعرانی که حافط از اونها تاثیر بیشتری پذیرفته می توان به خواجوی کرمانی اشاره کرد... بعضی از این ابیات دقیقا کپی شده و حافط تنها به تغییر شاید یک کلمه و یا دو کلمه در مصرع بسنده کرده و عینا آن را نفل کرده ... تنها دلیل کمرنگ شدن نقش خواجوی کرمانی در غزل فارسی می تواند قرار گرفتن وی از نظر زمانی بین دو شاعر بزرگ و اعجوبه تاریخ ادبیات فارسی و غزل فارسی باشد .
درود بر شما. با طرح کلی ادعایتان (تاثیرپذیری حافظ از دیگر شاعران بویژه خواجو یا سعدی و عراقی و ..) موافقم
اما با اینکه "تنها" دلیل کمرنگ شدن خواجو، واقع شدن میان دو شاعر بزرگ ماست را نمی توانم به این صورت بپذیرم. بله، یکی از مهمترین دلایلش اینست، اما "تنها" دلیل نیست.
زبان حافظ لطف و "رندی" دیگری دارد که آنرا ممتاز کرده است.
اصلا وقتی شاعری بزرگ باشد فرقی نمی کند در چه قرنی باشد، در چه زمانی باشد. "هنر خود عیان شود"...
به هر روی از شما سپاسگزارم.
غزلیات حافظ شیرازی -
sara - 11-06-2012
airani74 نوشته: درود بر شما. با طرح کلی ادعایتان (تاثیرپذیری حافظ از دیگر شاعران بویژه خواجو یا سعدی و عراقی و ..) موافقم
اما با اینکه "تنها" دلیل کمرنگ شدن خواجو، واقع شدن میان دو شاعر بزرگ ماست را نمی توانم به این صورت بپذیرم. بله، یکی از مهمترین دلایلش اینست، اما "تنها" دلیل نیست.
زبان حافظ لطف و "رندی" دیگری دارد که آنرا ممتاز کرده است.
اصلا وقتی شاعری بزرگ باشد فرقی نمی کند در چه قرنی باشد، در چه زمانی باشد. "هنر خود عیان شود"...
به هر روی از شما سپاسگزارم.
بله من هم قبول دارم که زبان حافظ و ویژگی چگونگی سرودن شعر در او غزل به سبک حافظ رو از شاعران هم دوره وحتی شاعران قبل و بعد از خود او متمایز کرده .
غزلیات حافظ شیرازی -
Nevermore - 03-04-2013
کشتی باده بیاور که مرا بی رخ دوست
گشت هر گوشه چشم از غم دل دریایی
سخن غیر مگو با من معشوقه پرست
کز وی و جام می ام نیست به کس پروایی
این حدیثم چه خوش آمد که سحر گه می گفت
بر در میکده ای با دف و نی ترسایی
گر مسلمانی از این است که حافظ دارد
آه اگر از پی امروز بود فردایی