10-28-2011, 11:54 AM
[FONT="]روز کورش، روز آزادی انسان، روز[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]انسان آزاد[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]
[/FONT][FONT="]
هفت آبان، بیست و نه اکتبر، روزی است که به درستی بنام روز نگاشت[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]فرمان آزادی کورش بزرگ (منشور حقوق بشر وی) و نه روز تخت نشینی او یا هر چیز دیگری[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]نامگزاری شده است؛ زیرا به راستی آنچه کورش را از همه یگانه می سازد در همین واژه[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]های ماندنی است؛ همان ارزشی که برای انسان در نظر گرفت و تا به ابد خواهد ماند[/FONT][FONT="]. [/FONT][FONT="]
[/FONT][FONT="]امروز جهان تشنه ی چشمه ی جوشان آزادی است، به ویژه میهن گوینده ی آزادی[/FONT][FONT="]... [/FONT][FONT="]
[/FONT][FONT="]این روز بزرگ بر همه ی ایرانیان و جهانیان خجسته باد[/FONT][FONT="]... [/FONT][FONT="]
[/FONT][FONT="]چـرا هـر[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]کــه آیـد ز بـیگانگان[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]
[/FONT][FONT="]پی قتـــل ایــران ببنـدد میان[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]
[/FONT][FONT="]بــرانید دشمن ز[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]ایــران زمین[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]
[/FONT][FONT="]که دنیا بود حلقه، ایران نگین[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]
([/FONT][FONT="]شادروان استاد فریدون مشیری[/FONT][FONT="]) [/FONT][FONT="]
- [/FONT][FONT="]کورش، شهریاری است که شهریاران و رهبران، بایستی کشورداری را از او[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]بیاموزند[/FONT][FONT="]. [/FONT][FONT="]
- [/FONT][FONT="]کورش، شهروندی است که شهروندان و مردمان بایستی شهروندی را از او[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]بیاموزند[/FONT][FONT="]. [/FONT][FONT="]
- [/FONT][FONT="]کورش، انسانی است که انسان ها بـایستی انـسانیت و مردم داری را از[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]او بیاموزند[/FONT][FONT="]. [/FONT][FONT="]
* * *
[/FONT][FONT="]هیچ اندیشه ی ایرانی، امروز بی نیاز از کورش نیست؛[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]هر انسانی که به نوعی تشنه ی آزادی است، می باید جویای اندیشه های همیشه امروزی[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]کورش باشد. هر انسانی که در درون خود، دیوی از انسان ستیزی و شکستن آزادی و بر[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]نتافتن داد و حق دیگران دارد (حتا در مقیاسی کوچکتر از یک حکومت) او شاگردی است که[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]باید آموزه های آموزگار کورش را آویزه ی گوشش کند[/FONT][FONT="]. [/FONT][FONT="]
[/FONT][FONT="]راز دشمنی خودکامگان و[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]خودمدارها با اندیشه ها و آرمان های کورش و رمز دلبستگی شگفت و همیشگی مردمان[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]خواهان رهایی و آزادی به کورش در همین است که گوهر آزادی، زنگار و غبار فراموشی به[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]خود نمی گیرد. آزادی برای انسان است[/FONT][FONT="]. [/FONT][FONT="]
[/FONT][FONT="]آنچه کورش در سر داشت و اندیشید، بر زبان[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]داشت و گفت و بر دست خویش کرد، برآیند فرهنگ ایران و فرمان نیاکان بود؛ همان "نیکی[/FONT][FONT="]" [/FONT][FONT="]که از نیایش فریدون به ارث برده بود[/FONT][FONT="]. [/FONT][FONT="]
[/FONT][FONT="]پس کورش، چکیده ی فرهنگ ایران است؛[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]فرهنگی که فروتنی و آشتی جویی و داد خواهی و از خود گذشتگی در هنگامه ی آشتی و صلح[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]و جنگاوری و دلاوری و سخت جانی و ایرانبانی در آستانه ی نبرد با بیداد را، روا می[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]داند و برای همین است که کورش، این سر و سرآمد سرزمین ایران، آشتی خواهانه (همان[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]واژه ای که بارها در فرمان آزادی یا منشور حقوق بشر کورش آمده است...) به بابل اندر[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]شد؛ نه به نام یک کشور گشا و پیروز جنگ، وانکه به جامه ی یک کشور رهان، یک سود رسان[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]و یک پیروز دل های مردمان... مردمان زیر ستم نبونیید پادشاه ستمگر بابل، از آمدن او[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]بر خویش نلرزیدند، وانکه از شادی پای کوبیدند و گام های پدر آزادی را به گرمی گرامی[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]داشتند[/FONT][FONT="]. [/FONT][FONT="]
[/FONT][FONT="]کورش، در آن سامان سخن از آزادی راند؛ سخن از حق برابر انسان، زن با[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]مرد، برده با آزاده، دیندار با بی دین، پرستش این دین با پرستش آن دین... واژه هایی[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]که تا آن زمان گوش مردمان بدان ها بیگانه بود. در زمانه ی بیدادگری که به گواهی[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]تاریخ و به گفته ی سنگ نبشته ی آشور پانیبال، شاه سنگدل آشوری، بریدن گوش و دست و[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]زبان و در آوردن چشم و بر کندن نیایشگاه ها ارزش بود و گشایندگان شهرها و سرزمین ها[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]بدان می بالیدند[/FONT][FONT="]. [/FONT][FONT="]
[/FONT][FONT="]در فرهنگ ایران، اگر زرتشت، نماد اندیشه ی نیک است و با[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]اندیشه ی نیک خود، خوب اندیشی را می آموزد، اگر فردوسی نماینده ی گفتار نیک است که[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]با شاهنامه اش، گفتار نامه ی ایران را می آموزد، بی گمان، کورش، نشانه ی کردار نیک[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]است که همان گفتارها و پندارهای گذشتگان را به وادی کرد و کار در می آورد. در آموزه[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]های ایران، شهریاری آرمانی (خِشَترَه وَییریَه) ویژگی شاهی است که برای مردمان و[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]شهروندان، خرد خویش را به کار گیرد و کورش نماد بیرونی این باور کهن است. امروز در[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]هر زمان و در هر زمینی، اندیشه و آرمان کورش راهگشاست[/FONT][FONT="]. [/FONT][FONT="]
[/FONT][FONT="]یک پای[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]همه ی اساسنامه های پسین حقوق بشر از القای برده داری شارلمانی و لینکلن تا اعلامیه[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]ی جهانی حقوق بشر، می لنگد، این کورش بود که در زمانه ی خود اندیشه ی نو و تازه ی[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]آزادی انسان را نگاشت و بدان رفتار نمود[/FONT][FONT="]. [/FONT][FONT="]
***
[/FONT][FONT="]هفت آبان، بیست و نه اکتبر،[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]روزی است که به درستی بنام روز نگاشت فرمان آزادی کورش بزرگ (منشور حقوق بشر وی) و[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]نه روز تخت نشینی او یا هر چیز دیگری نامگزاری شده است؛ زیرا به راستی آنچه کورش را[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]از همه یگانه می سازد در همین واژه های ماندنی است؛ همان ارزشی که برای انسان در[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]نظر گرفت و تا به ابد خواهد ماند[/FONT][FONT="]. [/FONT][FONT="]
[/FONT][FONT="]امروز جهان تشنه ی چشمه ی جوشان آزادی[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]است، به ویژه میهن گوینده ی آزادی[/FONT][FONT="]... [/FONT][FONT="]
[/FONT][FONT="]این روز بزرگ بر همه ی ایرانیان و جهانیان[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]خجسته باد[/FONT][FONT="]... [/FONT][FONT="]
[/FONT][FONT="]سروش سکوت[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]
[/FONT][FONT="]آبان ماه 2570 (روز کورش بزرگ[/FONT]
[/FONT][FONT="]
هفت آبان، بیست و نه اکتبر، روزی است که به درستی بنام روز نگاشت[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]فرمان آزادی کورش بزرگ (منشور حقوق بشر وی) و نه روز تخت نشینی او یا هر چیز دیگری[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]نامگزاری شده است؛ زیرا به راستی آنچه کورش را از همه یگانه می سازد در همین واژه[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]های ماندنی است؛ همان ارزشی که برای انسان در نظر گرفت و تا به ابد خواهد ماند[/FONT][FONT="]. [/FONT][FONT="]
[/FONT][FONT="]امروز جهان تشنه ی چشمه ی جوشان آزادی است، به ویژه میهن گوینده ی آزادی[/FONT][FONT="]... [/FONT][FONT="]
[/FONT][FONT="]این روز بزرگ بر همه ی ایرانیان و جهانیان خجسته باد[/FONT][FONT="]... [/FONT][FONT="]
[/FONT][FONT="]چـرا هـر[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]کــه آیـد ز بـیگانگان[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]
[/FONT][FONT="]پی قتـــل ایــران ببنـدد میان[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]
[/FONT][FONT="]بــرانید دشمن ز[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]ایــران زمین[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]
[/FONT][FONT="]که دنیا بود حلقه، ایران نگین[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]
([/FONT][FONT="]شادروان استاد فریدون مشیری[/FONT][FONT="]) [/FONT][FONT="]
- [/FONT][FONT="]کورش، شهریاری است که شهریاران و رهبران، بایستی کشورداری را از او[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]بیاموزند[/FONT][FONT="]. [/FONT][FONT="]
- [/FONT][FONT="]کورش، شهروندی است که شهروندان و مردمان بایستی شهروندی را از او[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]بیاموزند[/FONT][FONT="]. [/FONT][FONT="]
- [/FONT][FONT="]کورش، انسانی است که انسان ها بـایستی انـسانیت و مردم داری را از[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]او بیاموزند[/FONT][FONT="]. [/FONT][FONT="]
* * *
[/FONT][FONT="]هیچ اندیشه ی ایرانی، امروز بی نیاز از کورش نیست؛[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]هر انسانی که به نوعی تشنه ی آزادی است، می باید جویای اندیشه های همیشه امروزی[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]کورش باشد. هر انسانی که در درون خود، دیوی از انسان ستیزی و شکستن آزادی و بر[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]نتافتن داد و حق دیگران دارد (حتا در مقیاسی کوچکتر از یک حکومت) او شاگردی است که[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]باید آموزه های آموزگار کورش را آویزه ی گوشش کند[/FONT][FONT="]. [/FONT][FONT="]
[/FONT][FONT="]راز دشمنی خودکامگان و[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]خودمدارها با اندیشه ها و آرمان های کورش و رمز دلبستگی شگفت و همیشگی مردمان[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]خواهان رهایی و آزادی به کورش در همین است که گوهر آزادی، زنگار و غبار فراموشی به[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]خود نمی گیرد. آزادی برای انسان است[/FONT][FONT="]. [/FONT][FONT="]
[/FONT][FONT="]آنچه کورش در سر داشت و اندیشید، بر زبان[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]داشت و گفت و بر دست خویش کرد، برآیند فرهنگ ایران و فرمان نیاکان بود؛ همان "نیکی[/FONT][FONT="]" [/FONT][FONT="]که از نیایش فریدون به ارث برده بود[/FONT][FONT="]. [/FONT][FONT="]
[/FONT][FONT="]پس کورش، چکیده ی فرهنگ ایران است؛[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]فرهنگی که فروتنی و آشتی جویی و داد خواهی و از خود گذشتگی در هنگامه ی آشتی و صلح[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]و جنگاوری و دلاوری و سخت جانی و ایرانبانی در آستانه ی نبرد با بیداد را، روا می[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]داند و برای همین است که کورش، این سر و سرآمد سرزمین ایران، آشتی خواهانه (همان[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]واژه ای که بارها در فرمان آزادی یا منشور حقوق بشر کورش آمده است...) به بابل اندر[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]شد؛ نه به نام یک کشور گشا و پیروز جنگ، وانکه به جامه ی یک کشور رهان، یک سود رسان[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]و یک پیروز دل های مردمان... مردمان زیر ستم نبونیید پادشاه ستمگر بابل، از آمدن او[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]بر خویش نلرزیدند، وانکه از شادی پای کوبیدند و گام های پدر آزادی را به گرمی گرامی[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]داشتند[/FONT][FONT="]. [/FONT][FONT="]
[/FONT][FONT="]کورش، در آن سامان سخن از آزادی راند؛ سخن از حق برابر انسان، زن با[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]مرد، برده با آزاده، دیندار با بی دین، پرستش این دین با پرستش آن دین... واژه هایی[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]که تا آن زمان گوش مردمان بدان ها بیگانه بود. در زمانه ی بیدادگری که به گواهی[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]تاریخ و به گفته ی سنگ نبشته ی آشور پانیبال، شاه سنگدل آشوری، بریدن گوش و دست و[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]زبان و در آوردن چشم و بر کندن نیایشگاه ها ارزش بود و گشایندگان شهرها و سرزمین ها[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]بدان می بالیدند[/FONT][FONT="]. [/FONT][FONT="]
[/FONT][FONT="]در فرهنگ ایران، اگر زرتشت، نماد اندیشه ی نیک است و با[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]اندیشه ی نیک خود، خوب اندیشی را می آموزد، اگر فردوسی نماینده ی گفتار نیک است که[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]با شاهنامه اش، گفتار نامه ی ایران را می آموزد، بی گمان، کورش، نشانه ی کردار نیک[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]است که همان گفتارها و پندارهای گذشتگان را به وادی کرد و کار در می آورد. در آموزه[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]های ایران، شهریاری آرمانی (خِشَترَه وَییریَه) ویژگی شاهی است که برای مردمان و[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]شهروندان، خرد خویش را به کار گیرد و کورش نماد بیرونی این باور کهن است. امروز در[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]هر زمان و در هر زمینی، اندیشه و آرمان کورش راهگشاست[/FONT][FONT="]. [/FONT][FONT="]
[/FONT][FONT="]یک پای[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]همه ی اساسنامه های پسین حقوق بشر از القای برده داری شارلمانی و لینکلن تا اعلامیه[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]ی جهانی حقوق بشر، می لنگد، این کورش بود که در زمانه ی خود اندیشه ی نو و تازه ی[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]آزادی انسان را نگاشت و بدان رفتار نمود[/FONT][FONT="]. [/FONT][FONT="]
***
[/FONT][FONT="]هفت آبان، بیست و نه اکتبر،[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]روزی است که به درستی بنام روز نگاشت فرمان آزادی کورش بزرگ (منشور حقوق بشر وی) و[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]نه روز تخت نشینی او یا هر چیز دیگری نامگزاری شده است؛ زیرا به راستی آنچه کورش را[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]از همه یگانه می سازد در همین واژه های ماندنی است؛ همان ارزشی که برای انسان در[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]نظر گرفت و تا به ابد خواهد ماند[/FONT][FONT="]. [/FONT][FONT="]
[/FONT][FONT="]امروز جهان تشنه ی چشمه ی جوشان آزادی[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]است، به ویژه میهن گوینده ی آزادی[/FONT][FONT="]... [/FONT][FONT="]
[/FONT][FONT="]این روز بزرگ بر همه ی ایرانیان و جهانیان[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]خجسته باد[/FONT][FONT="]... [/FONT][FONT="]
[/FONT][FONT="]سروش سکوت[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]
[/FONT][FONT="]آبان ماه 2570 (روز کورش بزرگ[/FONT]