08-11-2015, 08:53 PM
هر جا کم میاره به منتقدا تهمت میزه که "چون زنه و داره تو دنیای مردونهی فیلمسازی فعالیت میکنه نمیتونن تحملش کنن و بهش ایراد میگرین" (همون مظلوم نمایی همیشگی زنها)
مردهای فیلمهای میلانی افرادی شهوت پرست، کوته بین و تضییع کنندهی حقوق زنان هستند، زنها زجرکشیدن و مورد استثمار مردان قرار گرفتن.
این زن واقعن چی پیش خودش فکر میکنه؟ آیا اصلن تاحالا با مردی رابطه داشته؟ چرا تا این حد از جامعهی مردان نفرت داره، شما فقط فیلم "تسویه حساب" این خانم رو ببینید تا به شدت انزجار این زن از مردا پی ببرید. به طرز ناعادلانهای مردای این فیلم بد تصویر شدن، از این گذشته داستان فیلم فوقالعاده بی رمق و تکراریه و بازیها بشدت تصنعی. تمام اینها نشون میده که کارگردان هنگام ساخت فیلم فقط به فکر خالی کردن عقدههاش بوده و به جوانب دیگهی فیلم دقت نکرده (با این پیشفرض که اصن کارگردان توانایی پرداختن حرفهای به اون جوانب رو هم داره، که من شخصن فکر نمیکنم اینطور باشه)
هر وقت منتقدا به کارای این خانم (چه از لحاظ محتوا، چه کارگردانی) نقدی وارد کردن، واکنشهای مظلومانه و مورد حمله قرار گرفتن از طرف مردایی که توان تحمل فمنیسم رو ندارن نشون داده.
یکی نیست به این خانم بفهمونه که اون چیزی که تو داری میگی حتی فمنیسم هم نیست بلکه عقده گشاییه اونم به منزجر کنندهترین شکل ممکنه.
مردها همه هیولا، شهوت پرست، سبک مغز و استثمارگرن و زنها فرشته!! این پیام تمام فیلمای این خانمه.
اتفاقن دقیقن این زنها هستن که استثمارگرن، تبدیل کردن سکس به یک معامله و بهره کشی از مرد با سکس!
زنهای فمنیست ایرانی معتقدند که باید مردها بهشون آزادی کامل بدن اما در عین حال کار نکنن و عین انگل به شوهرا و دوست پسراشون بچسبن، معتقدنئ که نباید کنترل سکس به عنوان یک ابزار برای رسیدن به خواسته هاشون رو از دست بدن اما همزمان آزادی هم میخان. واقعن عجیبه.
هیچ چیز بیشتر از این مظلوم نمایی زنها من رو اذیت نمیکنه در صورتی که خودشون میدونن که در نهایت بازی گردان تمام این مسائل خودشونن.
من انکار نمیکنم زنهایی هستن که به طور واضحی حقوق انسانیشون از طرف آدمای دیگه (بیشتر مردا) نادیده گرفته شده و من شخصن حق اونا میدونم که اعتراض کنن ولی این شکل مضحک و کینه توزانهای که این خانم در پیش گرفته نه تنها مشکلی رو حل نمیکنه بلکه بشدت رو اعصابه.
پ.ن: امروز این فیلم رو دیدم و فقط با خوردن یک بستهی کامل آبجو تونستم خودم رو مجبور کنم که تا آخرش رو ببینم.
پ.من2: برو خودتو اصلاح کن میلانی، یه کم از "لانا دل ری" یاد بگیر، صدهزار برابر تو هم مشهوره. (اگه همهی زنا شعور این لانا خانوم رو میداشتن چی میشد؟ دنیا بهشت میشد.)
مردهای فیلمهای میلانی افرادی شهوت پرست، کوته بین و تضییع کنندهی حقوق زنان هستند، زنها زجرکشیدن و مورد استثمار مردان قرار گرفتن.
این زن واقعن چی پیش خودش فکر میکنه؟ آیا اصلن تاحالا با مردی رابطه داشته؟ چرا تا این حد از جامعهی مردان نفرت داره، شما فقط فیلم "تسویه حساب" این خانم رو ببینید تا به شدت انزجار این زن از مردا پی ببرید. به طرز ناعادلانهای مردای این فیلم بد تصویر شدن، از این گذشته داستان فیلم فوقالعاده بی رمق و تکراریه و بازیها بشدت تصنعی. تمام اینها نشون میده که کارگردان هنگام ساخت فیلم فقط به فکر خالی کردن عقدههاش بوده و به جوانب دیگهی فیلم دقت نکرده (با این پیشفرض که اصن کارگردان توانایی پرداختن حرفهای به اون جوانب رو هم داره، که من شخصن فکر نمیکنم اینطور باشه)
هر وقت منتقدا به کارای این خانم (چه از لحاظ محتوا، چه کارگردانی) نقدی وارد کردن، واکنشهای مظلومانه و مورد حمله قرار گرفتن از طرف مردایی که توان تحمل فمنیسم رو ندارن نشون داده.
یکی نیست به این خانم بفهمونه که اون چیزی که تو داری میگی حتی فمنیسم هم نیست بلکه عقده گشاییه اونم به منزجر کنندهترین شکل ممکنه.
مردها همه هیولا، شهوت پرست، سبک مغز و استثمارگرن و زنها فرشته!! این پیام تمام فیلمای این خانمه.
اتفاقن دقیقن این زنها هستن که استثمارگرن، تبدیل کردن سکس به یک معامله و بهره کشی از مرد با سکس!
زنهای فمنیست ایرانی معتقدند که باید مردها بهشون آزادی کامل بدن اما در عین حال کار نکنن و عین انگل به شوهرا و دوست پسراشون بچسبن، معتقدنئ که نباید کنترل سکس به عنوان یک ابزار برای رسیدن به خواسته هاشون رو از دست بدن اما همزمان آزادی هم میخان. واقعن عجیبه.
هیچ چیز بیشتر از این مظلوم نمایی زنها من رو اذیت نمیکنه در صورتی که خودشون میدونن که در نهایت بازی گردان تمام این مسائل خودشونن.
من انکار نمیکنم زنهایی هستن که به طور واضحی حقوق انسانیشون از طرف آدمای دیگه (بیشتر مردا) نادیده گرفته شده و من شخصن حق اونا میدونم که اعتراض کنن ولی این شکل مضحک و کینه توزانهای که این خانم در پیش گرفته نه تنها مشکلی رو حل نمیکنه بلکه بشدت رو اعصابه.
پ.ن: امروز این فیلم رو دیدم و فقط با خوردن یک بستهی کامل آبجو تونستم خودم رو مجبور کنم که تا آخرش رو ببینم.
پ.من2: برو خودتو اصلاح کن میلانی، یه کم از "لانا دل ری" یاد بگیر، صدهزار برابر تو هم مشهوره. (اگه همهی زنا شعور این لانا خانوم رو میداشتن چی میشد؟ دنیا بهشت میشد.)