دفترچه

با سلام

با جستجوی ساده "نقد اسلام" در گوگل میتوان متوجه شد که وبلاگها و وبسایتهای نقد اسلام یا سالهاست که به روز نشده اند یا دیر به دیر به روز میشوند و در هر صورت بیننده ای ندارند. حتی سایت کامل و بزرگی مثل زندیق که در نقد اسلام و خداباوری از همه پیشروتر است وضعیتی مشابه دارد. بعید میدانم نوشته های من و شما در دفترچه را هم کسی بخواند!

ولی اگر به فیسبوک و اینستاگرام مراجعه کنید میبینید که صفحات نقد اسلام و خداباوری که با طنز نوشته شده اند ده ها هزار طرفدار ظاهری و بسیار بیشتر طرفدار واقعی (بخاطر دستگیری و تهدید جمهوری اسلامی و حامیانش و مسلمانان بنیادگرا بسیاری لایک و فالو نمیکنن) دارد و شاید بتوان گفت صدها هزار نفر هم خواننده دارند! حقیقت این است که ملت حال و حوصله خواندن مطالب تحقیقی را ندارند چه برسه به مطالب فلسفی (از آمار میزان مطالعه در بین ایرانیان هویداست!) ولی اگر همین مطالب با زبان طنز بیان شود خواننده پیدا میکند.

من که شخصا استعدادی در طنز ندارم (تو چی دارم؟!) ولی کسانی که توانایی در طنز دارند بهتر است بجای بلاگ نویسی و نوشتن مطالب در سایتهایشان رو به طنز نویسی در فیسبوک و اینستاگرام بیاورند البته به شرط اینکه ساکن ایران نباشند!

من دو چیز را از مدتها قبل فهمیدم:
۱- کاربران اینترنت اکثرا حوصله خواندن مطالب بلند و مفصل را ندارند اگر مطلب را مختصر و مفید بنویسید اثر گذارتره.
۲- طنز بخصوص طنز امام نقی خیلی خیای موثره.

ببینید امامان از مردم طلب پول می کردند و می گفتند ما به پول شما احتیاج نداریم بلکه شما هستید که باید به ما پول بدین تا ثواب کنید! از طرفی مدعی علم لدنی بودند یعنی تمام علوم گذشته تا آینده را بلد بودند!

حالا این جوک هر دو را مختصر و مفید نقد کرده اصلا امامان یک آفتابه با علم لدنی اشان اختراع کردن؟
امام نقی: اگر ما از شما طلب پول می کنیم برای مصلحت خودتان است وگرنه من علم لدنی دارم و می توانم لامبورگینی بسازم بفروشم میلیونی پول به جیب بزنم.

m@hdi نوشته: با جستجوی ساده "نقد اسلام" در گوگل میتوان متوجه شد که وبلاگها و وبسایتهای نقد اسلام یا سالهاست که به روز نشده اند یا دیر به دیر به روز میشوند و در هر صورت بیننده ای ندارند. حتی سایت کامل و بزرگی مثل زندیق که در نقد اسلام و خداباوری از همه پیشروتر است وضعیتی مشابه دارد. بعید میدانم نوشته های من و شما در دفترچه را هم کسی بخواند!

چند تا دلیل داره :

1 - مهم ترینش طرز فکر جامعه و فاصله گرفتن از این مدل جاها هستش!
2 - بیشتر این فعالیتها به شبکه های اجتماعی نظیر فیس بوک کشیده شده!
3 - تقریبن چیزی از اسلام نمونده که قابل نقد باشه و به نقد کشیده نشده باشه!

برای همین مطالب این سایتها دیگه به روز نمیشند، خیلی ها خسته میشند و دیگه حوصله این همه تحقیق و نوشته و نقد کردن رو ندارند وقتی مخاطب آنچنانی هم ندارند. یک زمانی مسعود انصاری و رضا فاضلی و شایان کاویانی و امید امیدوار و ... زنده و فعال بودند و باز یک بمباران اطلاعاتی خواسته یا ناخواسته در شبکه های تلویزیونی از طرف این افراد بود! الان همون هم دیگه نیست و شخصن فقط مشیری و پری صفاری رو میشناسم که فعال هستند! پری صفاری که اصولن اصلن مخاطب نداره. مشیری هم دیگه حرفهاش تکراری شده!!!!

m@hdi نوشته: ولی اگر به فیسبوک و اینستاگرام مراجعه کنید میبینید که صفحات نقد اسلام و خداباوری که با طنز نوشته شده اند ده ها هزار طرفدار ظاهری و بسیار بیشتر طرفدار واقعی (بخاطر دستگیری و تهدید جمهوری اسلامی و حامیانش و مسلمانان بنیادگرا بسیاری لایک و فالو نمیکنن) دارد و شاید بتوان گفت صدها هزار نفر هم خواننده دارند! حقیقت این است که ملت حال و حوصله خواندن مطالب تحقیقی را ندارند چه برسه به مطالب فلسفی (از آمار میزان مطالعه در بین ایرانیان هویداست!) ولی اگر همین مطالب با زبان طنز بیان شود خواننده پیدا میکند.

این دقیقن همون چیزیه که بالاتر گفتم!
البته این رو هم در نظر بگیرید یک جوک هزار برابر یک نقد تند و تیز و سنگین رنگین تابو شکن تره! به خصوص در جامعه ای مثل ایران که سرانه مطالعه اش به زور به سالی 2 ساعت میرسه!!!! البته باز وضع ایران بهتره!!! در عربستان سعودی سالی 2 صفحه هست سرانه مطالعه !!!!!

سلام....به نظر من اگر مقاله ها و مطالب تحقیقی به اندازه کافی پخته باشه...خواننده داره...حداقل افراد اهل مطالعه و اندیشمند و خواص می خونندش...و کافیه که همین افراد مطالب رو بخونن...چون همین افراد اگر مطالب رو بخونن، همین افراد می تونن زبانا به دوست و آشنا و عوام حقایق رو به زبان ساده تر برسونن...من احساس می کنم که مطالب تحقیقی در باب نقد دین آنطور که باید و شاید پخته و حساب شده نوشته نشدند....به خاطر همین خیلی خواننده ندارند...