11-21-2013, 10:09 AM
عذر خواهی میکنم که جفت پا میپرم وسط این بحث علمیتون!
ولی چند خطی نظرم رو ابراز میکنم
بچه که به دنیا میاد قیافش مثل نوزاد خوک هست! چجوری میشه تشخیص داد مثل باباشه یا مامانش! البته بعد از چند روز که نوزاد به هوا و تنفس عادت کرد و رشد کرد، چهره خودش رو نشون میده.. این که شبیه پدرش یا مادرش شده خب یک پدیده علمی و ثابت شده و بسیار پیش پا افتاده هست.. ژن
ژن های والدین خود را داره پس شبیه اونها میشه!
شرایط زندگی به هیچ وجه نمیتونه روی تغییر چهره به طور مستقیم تاثیر بگذاره. چرا؟ اگر قرار بر این باشه، پس افراد زیادی مثل هم میشن! زندانی های حبس ابد همشون مثل هم!
پرستارها مثل هم!
مستاجر ها :-) مثل هم
طلا فروش ها - نانوا ها - خانه دار ها و ... استاد ها .....
ولی شرایط زندگی میتونه روی روح انسان ها اثر بگذاره.. روح که تغییر کنه، باعث تغییر حالات جسمی آدم میشه.. روح و روان یه نفر شاد باشه، ناخودآگاه لبخند بر لب خواهد داشت
روح و روان یه نفر غمگین باشه، ناخودآگاه همیشه لب های بسته و ابروهای گره خورده خواهد داشت..
طبیعیه کسی که زیاد میخنده، پیشانی بلند تر و لب های کشیده تر و چال گونه زیبا و .. خواهد داشت که باعث زیبایی میشه
و کسی که غمگینه ابروهای پیوسته و چانه نسبتا کشیده خواهد داشت..!
در ضمن به قول دوستمون باید زیبایی رو تعریف کرد! خوبی رو تعریف کرد.. یه زمانی میگفتن بچه باید تپل و مپل باشه. دوس داشتنیه..
حالا میگن تپل و مپل خوب نیست!
یه زمانی چشم آبی مُد بود. الان مشکی
یه زمانی پاچه شلوار تا میشد بالا :-) آخر مُد بود. الان هرکی اینکارو کنه خب بهش میخندن!! :-)))
یه زن یا مرد زیبای امروزی رو در نظر بگیر. قطعا 50 سال پیش اصلا زیبا و خوش تیپ نبوده و 50 سال آینده هم نخواهد بود..!
پس اینکه بچه ها دارن زیبا میشن، غلطه. دید ما نسبت به اونها تغییر کرده! زیباشناسی ما تغییر کرده..!
* منظور از یه نفر، من نیستم
* روح وجود داره/ نداره. اینجا محل اثبات روح نیست
* خر یک جاندار است! :e057:
ولی چند خطی نظرم رو ابراز میکنم
بچه که به دنیا میاد قیافش مثل نوزاد خوک هست! چجوری میشه تشخیص داد مثل باباشه یا مامانش! البته بعد از چند روز که نوزاد به هوا و تنفس عادت کرد و رشد کرد، چهره خودش رو نشون میده.. این که شبیه پدرش یا مادرش شده خب یک پدیده علمی و ثابت شده و بسیار پیش پا افتاده هست.. ژن
ژن های والدین خود را داره پس شبیه اونها میشه!
شرایط زندگی به هیچ وجه نمیتونه روی تغییر چهره به طور مستقیم تاثیر بگذاره. چرا؟ اگر قرار بر این باشه، پس افراد زیادی مثل هم میشن! زندانی های حبس ابد همشون مثل هم!
پرستارها مثل هم!
مستاجر ها :-) مثل هم
طلا فروش ها - نانوا ها - خانه دار ها و ... استاد ها .....
ولی شرایط زندگی میتونه روی روح انسان ها اثر بگذاره.. روح که تغییر کنه، باعث تغییر حالات جسمی آدم میشه.. روح و روان یه نفر شاد باشه، ناخودآگاه لبخند بر لب خواهد داشت
روح و روان یه نفر غمگین باشه، ناخودآگاه همیشه لب های بسته و ابروهای گره خورده خواهد داشت..
طبیعیه کسی که زیاد میخنده، پیشانی بلند تر و لب های کشیده تر و چال گونه زیبا و .. خواهد داشت که باعث زیبایی میشه
و کسی که غمگینه ابروهای پیوسته و چانه نسبتا کشیده خواهد داشت..!
در ضمن به قول دوستمون باید زیبایی رو تعریف کرد! خوبی رو تعریف کرد.. یه زمانی میگفتن بچه باید تپل و مپل باشه. دوس داشتنیه..
حالا میگن تپل و مپل خوب نیست!
یه زمانی چشم آبی مُد بود. الان مشکی
یه زمانی پاچه شلوار تا میشد بالا :-) آخر مُد بود. الان هرکی اینکارو کنه خب بهش میخندن!! :-)))
یه زن یا مرد زیبای امروزی رو در نظر بگیر. قطعا 50 سال پیش اصلا زیبا و خوش تیپ نبوده و 50 سال آینده هم نخواهد بود..!
پس اینکه بچه ها دارن زیبا میشن، غلطه. دید ما نسبت به اونها تغییر کرده! زیباشناسی ما تغییر کرده..!
* منظور از یه نفر، من نیستم
* روح وجود داره/ نداره. اینجا محل اثبات روح نیست
* خر یک جاندار است! :e057: