Mehrbod نوشته: در جهانیکه هنوز میلیاردها تن در رنج و گرسنگی و بدبختی ناب به سر میبرند, در جاییکه مردم هنوز نمیخواهند از
بهره‌کشی و به گاری بستن دیگران دست بردارند, جاییکه روزبه‌روز ابزارهایِ اسکن و کنترل مغز و اندیشه پیشرفته‌تر میشوند,
بیگمان کسانی را همواره خواهید یافت که این پیشرفتها را نه چندان خطرناک دانسته و در هر گامِ این فرایند, با تراش ِ یک برهان به
شما ثابت کنند که چرا جایِ نگرانیِ چندانی ندارد, مگر تا زمانیکه آن اندازه جایِ نگرانی چندانی میداشت که دیگر زمان برای برهان‌تراشی نیابند.


.In rationalization, we believe.

آری دردسر و بیمی که اینجا هست این است که تراز فرهنگی و تراز فندی هومن،
یکسان نیست، نمونه، بمب اتم در دست شیعیان یا سلفیست ها ، همان داستان
تیغ در کف زنگی مست!
•

folaani نوشته: خوشبختانه علم و فناوری امروز بنظر میرسه که تاحد خوبی باز و عمومی است.

نه همچین هم از این خبرها نیست !
تقریبن تمام تکنولوژیهایی که امروزه عمومی شده اند 50-60 سال پیش در انحصار حکومتها بوده اند .
بسیاری از تکنولوژیهای ساده نظیر تکنولوژی تولید کاربید تنگستن انحصاری هستند . پیچیده ترها که جای خود دارند !
تا همین 10 سال پیش تقریبن هیچ کشوری به جز آمریکا/ژاپن/کانادا توانایی تولید میکروپروسسور های فوق سریع را نداشتند .
هنوز بسیاری از تکنولوژیهای مربوط به صنعت هوا/فضا محرمانه هستند.
همین مایکروویو ای که استفاده میکنید 20-30 سال بعد از تولیدش عمومی شد !
یا تکنولوژی فلش مموری ها که امروزه با قیمت بسیار ارزان در دسترس همه هستند تا چندی پیش تنها در اختیار نهادهای جاسوسی و اطلاعاتی بود.
هنوز که هنوزه کسی دسترسی به تصاویر زنده ی ماهواره ای ندارد!
شما با جستجو در اینترنت نمیتوانید BluePrint های تاسیسات غنی سازی اورانیوم و آخرین تکنولوژیهای روز در این زمینه را پیدا کنید !!!
تنها آن بخشی از تکنولوژی حالت عمومی پیدا کرده که کارایی های نظامی/اطلاعاتی/محرمانه خود را برای دولتها/غولهای تکنولوژی از دست داده اند و تکنولوژیهای تازه تری جایگزینشان شده اند .

اگر دسترسی به تکنولوژی در دنیای امروز آن قدری که شما میگویید راحت بود با تحریم صنایع الکترونیک / هوافضا / دارو و حتا قطعات اتوموبیل یک کشور مثل ایران را به زانو در نمیاوردند ! یعنی نمیتوانستند در بیاورند .

sonixax نوشته: نه همچین هم از این خبرها نیست !
تقریبن تمام تکنولوژیهایی که امروزه عمومی شده اند 50-60 سال پیش در انحصار حکومتها بوده اند .
بسیاری از تکنولوژیهای ساده نظیر تکنولوژی تولید کاربید تنگستن انحصاری هستند . پیچیده ترها که جای خود دارند !
تا همین 10 سال پیش تقریبن هیچ کشوری به جز آمریکا/ژاپن/کانادا توانایی تولید میکروپروسسور های فوق سریع را نداشتند .
هنوز بسیاری از تکنولوژیهای مربوط به صنعت هوا/فضا محرمانه هستند.
همین مایکروویو ای که استفاده میکنید 20-30 سال بعد از تولیدش عمومی شد !
یا تکنولوژی فلش مموری ها که امروزه با قیمت بسیار ارزان در دسترس همه هستند تا چندی پیش تنها در اختیار نهادهای جاسوسی و اطلاعاتی بود.
هنوز که هنوزه کسی دسترسی به تصاویر زنده ی ماهواره ای ندارد!
شما با جستجو در اینترنت نمیتوانید BluePrint های تاسیسات غنی سازی اورانیوم و آخرین تکنولوژیهای روز در این زمینه را پیدا کنید !!!
تنها آن بخشی از تکنولوژی حالت عمومی پیدا کرده که کارایی های نظامی/اطلاعاتی/محرمانه خود را برای دولتها/غولهای تکنولوژی از دست داده اند و تکنولوژیهای تازه تری جایگزینشان شده اند .

اگر دسترسی به تکنولوژی در دنیای امروز آن قدری که شما میگویید راحت بود با تحریم صنایع الکترونیک / هوافضا / دارو و حتا قطعات اتوموبیل یک کشور مثل ایران را به زانو در نمیاوردند ! یعنی نمیتوانستند در بیاورند .

حالا شما چند مورد اینطوری رو پیدا کردی میکشی وسط انگار که همه چیز فقط همین هاست و چیزهای زیاد و مهم دیگه ای نیست.
ولی بنظر من اینطورها هم نیست.
بله درسته اینا، ولی درکل وضع اینقدر بد و سیاه نیست.
البته من نمیگم لزوما حکومتها خودشون این آزادی و دسترسی نسبی رو ایجاد کردن با میل خودشون.
نه خب نظامهای حکومتی، خود مردم، دانشمندان و محققان آزاده، جنبشهای سیاسی-اجتماعی، و غیره هم این وسط تلاش کردن تا این شرایط رو تغییر بدن و آزادی و حقوق عموم رو بگیرن.
همین چیزهایی هم که در دسترس هستن برای خودش یک دریاست و کلی قدرت و فایده داره.
میبینید که همین الان همین مردم و افراد عادی با همین ابزارها کلی قدرت دارن و میتونن از افشاگری تا عملیات نظامی و تروریستی و دردسرهای بزرگی برای قویترین حکومتها و سیستمهای نظامی و امنیتی دنیا ایجاد کنن، که اگر اونا میتونستن نمیذاشتن اینطور بشه. همین اینترنت چقدر تاحالا بر ضد خود آمریکا استفاده شده در جهت افشاگری و هک و نفوذ و غیره. درحالیکه اینترنت خودش اول پروژهء تحقیقاتی و نظامی بود و توسط آمریکا شکل گرفت و هنوزم منبع و ابزار خیلی چیزها همون آمریکاست.
اینقدر الان دانش و فناوری دست عموم هست که حکومتها نتونن بر اونها برتری خیلی زیادی داشته باشن.
اونقدری هست که یه آدم خوره ای مثل من رو بتونه تا آخر عمرش ارضا کنه و بتونم تاحدی که میتونم قدرتمند بشم.
یعنی حداقل تاحالا که ته نکشیده!
و همینا که هست اونقدر زیاده که فکر نمیکنم با کمبود منابع و امکانات روبرو بشم.
یکسری مواردی هم هست که انحصاری هستن ولی کلا برای افراد منفرد و گروههای کوچک و عموم مردم زیاد کارایی یا جذابیت یا صرفه ندارن یا شدنی نیستن اصلا که بخوایم خیلی نگران اونا باشیم. مثلا منکه حتی اگر دانشش رو داشته باشم نمیتونم کارخونه و خط تولید خیلی چیزها رو راه بندازم یا حتی نمونه آزمایشی/شخصی بسازم، چون دست یابی به بعضی موارد خیلی فراتر از صرفا دانش و آزادی انجام اوناست. بعضی موارد مواد و هزینه ها و زنجیره ای از امکانات و توانایی های مختلفی رو میخوان که عمدتا از عهدهء حکومت کشورهای پیشرفته برمیاد تدارک و ترکیب تمام اونا و تهیهء منابع و موادش و نیروی انسانی و زمان مورد نیازش.

نقل قول:اگر دسترسی به تکنولوژی در دنیای امروز آن قدری که شما میگویید راحت بود با تحریم صنایع الکترونیک / هوافضا / دارو و حتا قطعات اتوموبیل یک کشور مثل ایران را به زانو در نمیاوردند ! یعنی نمیتوانستند در بیاورند .

درسته که انحصاری/محرمانه بودن بعضی دانش و فناوری ها هم این وسط تاثیر داره؛ کم و بیش بسته به مورد.
ولی این در خیلی موارد تنها عامل نیست.
خیلی مسائل هست.
در کل اینکه خود اون کشور هم ظرفیت و زنجیرهء منابع و امکانات و عزم و انگیزهء لازم رو داشته باشه یا نه.
هرچیزی رو هم که نمیشه یک روزه راه انداخت.
برای خیلی کشورها از لحاظ اقتصادی و خیلی پارامترهای دیگه صرف نمیکنه و ضرورتی هم نمیبینن که خودشون همه نوع دانش و فناوری و خط تولیدی رو داشته باشن.
حتی کشورهایی با پیشرفتگی و منابع و قدرت و ثروت آمریکا هم امروز اینطور نیست که کاملا مستقل و خودکفا باشن و همه چیز رو خودشون تولید کنن و در تمام علم و فناوریها از همهء کشورها سر باشن.

همین الانش من توی رشتهء خودم (کامپیوتر و برنامه نویسی) تاحالا همیشه دیدم و بهم ثابت شده که فقط در دسترس بودن منابع دانش و آزادی کافی نیست، بلکه یک کمبود همیشگی و مهم، خود منابع انسانی است.
یعنی انسانهایی اونقدر باهوش و با اراده که شرایط محیطی لازم رو هم داشته باشن و بتونن از تمام منابعی که هست حداکثر استفاده رو بکنن.
وگرنه در اینترنت در همین رشتهء ما اونقدری منابع و امکانات هست که اگر نگیم هیچکس، ولی کمتر کسی هست که بتونه همه رو بخونه و بفهمه و ازشون بصورت بهینه استفاده کنه. اکثرا خیلی ضعیف تر از این حرفا هم هستن.
برای من این دریا فکر میکنم بقدر کافی هست. یعنی فعلا حداقل در کوتاه مدت و میان مدت که مانعی برای پیشرفت و محدودهء توانایی هام نمیبینم، و در درازمدت هم چنین چیزی بهم ثابت نشده، یعنی تاحالا به موردش برنخوردم و چیزی هم به ذهنم نمیرسه، چون منابع و امکانات زیادی در تقریبا همه زمینه ای در دسترس هست. و مسئلهء اساسی محدویت های شخصی خودمه.
در رشتهء من تقریبا هرچیزی که انحصاریش هست، آزادش و آلترناتیوهایی که حداقل درحد قابل استفاده باشن هم وجود دارن اکثرا. البته احتمالا این رشته از این نظر بین رشتهء دیگه وضعش بهتره. بخاطر خواص خاص و تاریخ استثنایی که داشته. مثلا جنبش نرم افزار آزاد و بازمتن در این رشته بود که بوجود اومد و تونست اونقدر موفق هم بشه؛ و حتی بعدش در بعضی رشته ها و زمینه های دیگر هم ازش الهام گرفته شد.

حالا من مثلا دانش ساخت سلاح اتمی رو هم که داشته باشم، اولا نمیتونم راکتور اتمی بسازم یا بمب اتمی، دوما به چه دردم میخوره؟ صرف میکنه؟
پس هرچیزی برای من کارایی عملی بهینه نداره.
البته دانش که کلا بد نیست. آزادی دانش هم خوبه. ولی مهمتر و دارای اولویت بالاتر اونایی هستن که میشه عملا هم ازشون استفاده کرد.
حکومتها هم فقط این نیست که دانش و فناوری مورد نیاز رو نداشته باشن بخاطر اینکه انحصاریه.
من فکر نمیکنم واقعا اینقدر راه بن بست باشه، بلکه پارامترهای زیاد و مهم دیگری هم درکار هستن.
یه کشور فقیر و درپیت که چیزیش روی اصول نیست مثلا میخواد تحقیقات هسته ای بکنه، راکتور اتمی درست کنه، سلاح اتمی بسازه، وقتی نون نداره مردم خودش بخورن، وقتی میزان زیادی فساد و بی قانونی درش هست، وقتی منابع نداره، نیروی انسانی خبرهء کافی نداره، ...؟

folaani نوشته: بله درسته اینا، ولی درکل وضع اینقدر بد و سیاه نیست.

نه سیاه که نیست ولی دسترسی عمومی هم 100% نیست و این خودش ضرورت نبود دولت یا تضعیف دولت رو نشون میده .