کوشا نوشته: در اینکه بین عمل در این دنیا و نتیجه آن در آخرت رابطه این همانی و عینیت برقرار است هیچ شک و شبهه ای نیست و این از معارف مسلم است
پس مرزمند و غیر مرزمند ندارد و خود خواسته را تدبیر نیست الا ما رحم ربی.

بیجاست، نخست اینکه بخشایش پروردگار نمیتواند با دادگری او همساز
باشد ، چرا باید یکی را ببخشاید و دیگرا را که درست مانند او کار کرده است
نبخشاید ( لابد الله هرچه دلش خواست میکند =سفسته)
دیگر اینکه گفتیم که هر کاری که ما می کنیم ، هتا اگر امام تان را کشته باشیم
مرزمند است، یک تن را کشته ایم یا هزار تا را. نمیشود که برای این، کسی
را بی مرز پادافره نمود و سودی برای کسی که کشته شده یا برای الله ندارد.
( جز انتقام و کینه جویی؟؟)
تازه، کسانی که در قران به دوزخ جاودان افکنده میشوند به انگیزه ی دگراندیشی
است و نه گناه راستین: کسانی که آیات مارا دروغ پنداشتند و به محمد شتر و زن ندادند!
در شکنجه و آتش دوزخ جاودانند!
در جاییکه خودش گفته که با خردورزی دین را برگزینید !
پس میبینم که سر و ته این داستان با خرد جور در نمی آید !
•