این روزها روزهایی است که شیعیان برای مردن یک عرب و همراهانش در سده ها پیش که خواست به قدرت برسد ولی نتوانست بر سر و سینه می کوبند.
شیعیان ایرانی ولی نمی دانند که این شخص یعنی حسین بن علی و برادرش حسن چه جنایاتی در سرزمینشان کرده و زمانی هم که اسناد تاریخی و حتی تایید یکی از تاثیرگذارترین آخوندهای شیعه یعنی شیخ عباس قمی در نفرت حسین از ایرانیان را نشانشان می دهی راحت رد می کنند. البته این را هم بگویم ویژه شیعیان نیست. اصولا هر انسانی که دین یا ایدئولوژی اندیشه اش را تسخیر کرده باشد همینگونه است زیرا دین و ایدئولوژی یک پرده سیاه و کلفت در برابر اندیشه و خرد آدمی می کشند و همه چیز به جای اندیشه و خرد با معیار ایمان سنجیده می شود حتی اگر در ظاهر چیز دیگری بگویند.
بر خلاف تصور گروهی مشکل این نیست که حسین و هر عرب دیگری این جنایات را در ایران انجام داده بلکه مشکل آن ایرانی ناآگاهی که از او دفاع می کند و خودش را برای او پاره می کند.
در اینجا می خواهم به چند نمونه از نقل قول ها پیرامون حضور حسین و برادرش حسن در سرکوب قیام آزادیخواهانه و ضد استعماری مردم تبرستان اشاره کنم ولی نخست خواهش می کنم روی این لینک کلیک کنید تا دیدگاه این سید الشهدا را درباره ایرانیان ببینید و بخوانید.

فتوح البلدان بلاذری - برگ 303 (متاسفانه این کتاب در چند گونه مختلف چاپ شده و در چاپهای مختلف شماره برگی که به حضور حسن و حسین در سرکوبی مردم تبرستان اشاره شده متفاوت است).

زندگانی امام حسین - پوشینه 1 - برگ 183 - نوشته زین العابدین رهنما (در اینجا ارینب همسر عبدالله برادرزاده حسین می گوید از شجاعتهای حسین در جنگهای آفریقا و تبرستان چیزها شنیده ام).

زندگانی امام حسین - پوشینه 2 - برگ 20 - نوشته زین العابدین رهنما (در اینجا گفته می شود که حسین بن علی در سرکوب مردم گرگان به سال 30 هجری همراه سرکوبگران علیه مجوسان شمشیر زده است).

امام حسین و ایران - برگ 25 - نوشته کورت فیشلر و ترجمه ذبیح الله منصوری