من شنیدم بعضی جاها جنازه رو به قیمت خیلی خوبی میخرن. منم جنازمو قبل از اینکه بمیرم پیش فروش میکنم با پولش کلی ولخرجی میکنم. بعدش هم آدرس جایی که میخوام بمیرم رو میدم تا بیان ببرن جنازمو. فعلا حس انجام کارهای بشردوستانه ندارم.

Mehrbod نوشته: آری من کارتش را دارم.

اگر نتوانستیم به جاودانگی برسیم، کالبدم را برای همان پیوند اندام میدهم.

فکر نمی کردم با چنین نگرشی چنین کاری بکنید
یک سوال:
به نگر شما این کار نوعی بردگی بعد از مرگ نیست؟(جدای از جاودانگی و نابودی)

mosafer نوشته: فکر نمی کردم با چنین نگرشی چنین کاری بکنید
یک سوال:
به نگر شما این کار نوعی بردگی بعد از مرگ نیست؟(جدای از جاودانگی و نابودی)

بردگی چرا؟

من که دوست ندارم بمیرم, ولی خوب اگر زد و پیش آمد (یا دُژ آمد), دستکم یک سودی به
دیگران میرسد و از ریه‌هایِ سیگار نکشیده ام, یا دِلِ (قلب) ورزیده‌ام, یک بهره‌ای میبرند! (:

داشتن این کارت یک رفتار آرتائیک است, اگر هر کس چنین کارتی همراه
خود داشته باشد, همه‌یِ ما بخت بیشتری در فرازیست خواهیم داشت.

بدید من بهتره نیازی به کارت هم نباشد, ولی بدبختانه در جهانی می‌زیویم (از دیگر ویژگی‌های جهانِ سرمایه‌داری) که این گرایندی همواره میرود پزشک
برای سودِ مالی بیشتر, شما را اگر تصادفی چیزی کرده بودید با کم‌کاری به سوی مرگ هُل داده تا بجایش از اندام شما پولِ خوبی قانونوار به جیب بزند.




پ.ن.
هر چند باید بگویم واپسین کیف پولم را گُم کردم و کارتم هم همراهش رفت.


پارسیگر

Mehrbod نوشته: بردگی چرا؟

شما می گویید مدرسه رفتن و کلاس گذاشتن کودکان باعث می شود تربیتشان کنیم برای بردگی ،تا سرمایه دارن از آنان بهره کشی کنند
خب وقتی می میرد فرد،نیز به نوعی بردگیست ،تا بقیه ،بهره کشی کنند.و به منفعتی برسند حال نگویید بعد از مرگم بقیه سود ببرند .چرا تا زمانی که زنده باشیم این سود را بردگی می نامیم؟
البته من در شما ندیدم شخصیتی که نخواهد دانسته هایش را دریغ کند یا کمکی از او بر آید و سر باز زند
منظورم همان بردگیست که قبلتر خود شما اشاره کردید

Mehrbod نوشته: بدید من بهتره نیازی به کارت هم نباشد

کارت داشتن یعنی اعلام رضایت صاحب اندام !
شخصن دوست ندارم پس از مرگم اندامم را به کسی بدهند ، زورکی که نمیشود .

mosafer نوشته: شما می گویید مدرسه رفتن و کلاس گذاشتن کودکان باعث می شود تربیتشان کنیم برای بردگی ،تا سرمایه دارن از آنان بهره کشی کنند
خب وقتی می میرد فرد،نیز به نوعی بردگیست ،تا بقیه ،بهره کشی کنند.و به منفعتی برسند حال نگویید بعد از مرگم بقیه سود ببرند .چرا تا زمانی که زنده باشیم این سود را بردگی می نامیم؟
البته من در شما ندیدم شخصیتی که نخواهد دانسته هایش را دریغ کند یا کمکی از او بر آید و سر باز زند
منظورم همان بردگیست که قبلتر خود شما اشاره کردید

نه اینجور نیست, بهره‌کشی همان بهره‌جُستن نیست, بهره‌کشی میشود بهره بردن از دسترنجِ دیگران.

برای نمونه, زمانیکه شما از اسپ سواری میکشید, دارید از اسپ همزمان بهره‌میکشید, که این میشود بهره‌کشی هومن از جاندار.
زمانیکه شما یک کارخانه دارید و کارگر آنجا بکارمیگمارید, اینبار دارید از کارِ کارگر بهره‌میکشید, این میشود بهره‌کشیِ هومن از هومن.

بهره‌کشی از جاندار و روبات و ... مِهندی ندارند, آنچه باید برچیده شود «بهره‌کشیِ هومن از هومن» است, که برده‌داری شیوه‌یِ
سخت همین بهره‌کشی است (برده‌دار از برده تا دلش میخواهد بهره‌میکشد), کارگماری هم همان بهره‌کشیِ امروزین است که کارگر
اگر هر روز ٨ ساعت نرود شرکت و در برابر کارفرما دولا خَم نشود, کارفرما مزد اش را بُریده و با اخراج وی را به رنج و گرسنگی و پشیمانی میاندازد:


پس این ستیز با بهره‌کشی, دنباله روُی همان برده‌داری است و چیز تازه‌ای نمیباشد.


زمانیکه کسی مُرد هم دیگر هومن نیست, یک تکه گوشت است که اگر آنرا رها کنیم میگندد و
خوراک باکتری‌ها میشود, پس چه بهتر که از آن بهره‌گرفته و یک سودی به هومنان زنده برسانیم,
که گفتیم امروزه نمیشود چندان به پزشکها دلاستوار بود و از همینرو, هر کس باید داوخواهانه کارت بگیرد.


پارسیگر

Mehrbod نوشته: نه اینجور نیست, بهره‌کشی همان بهره‌جُستن نیست, بهره‌کشی میشود بهره بردن از دسترنجِ دیگران.

برای نمونه, زمانیکه شما از اسپ سواری میکشید, دارید از اسپ همزمان بهره‌میکشید, که این میشود بهره‌کشی هومن از جاندار.
زمانیکه شما یک کارخانه دارید و کارگر آنجا بکارمیگمارید, اینبار دارید از کارِ کارگر بهره‌میکشید, این میشود بهره‌کشیِ هومن از هومن.

بهره‌کشی از جاندار و روبات و ... مِهندی ندارند, آنچه باید برچیده شود «بهره‌کشیِ هومن از هومن» است, که برده‌داری شیوه‌یِ
سخت همین بهره‌کشی است (برده‌دار از برده تا دلش میخواهد بهره‌میکشد), کارگماری هم همان بهره‌کشیِ امروزین است که کارگر
اگر هر روز ٨ ساعت نرود شرکت و در برابر کارفرما دولا خَم نشود, کارفرما مزد اش را بُریده و با اخراج وی را به رنج و گرسنگی و پشیمانی میاندازد:

پس این ستیز با بهره‌کشی, دنباله روُی همان برده‌داری است و چیز تازه‌ای نمیباشد.


زمانیکه کسی مُرد هم دیگر هومن نیست, یک تکه گوشت است که اگر آنرا رها کنیم میگندد و
خوراک باکتری‌ها میشود, پس چه بهتر که از آن بهره‌گرفته و یک سودی به هومنان زنده برسانیم,
که گفتیم امروزه نمیشود چندان به پزشکها دلاستوار بود و از همینرو, هر کس باید داوخواهانه کارت بگیرد.


پارسیگر

قابل تحسین هست این نوع دیدگاه شما
امیدوارم سالیان سال سلامت باشید تا از فرزندتان یا فرزندانتان سخن بگویید:e405:

+
هر چند به نظر من باز هم نوعی بهره کشی ست
شما نمی توانید بعد از مرگتان برای بقیه تعیین تکلیف کنید که با جسمتان چه کنند و آیا به منفعت مردم هست یا نه

sonixax نوشته: کارت داشتن یعنی اعلام رضایت صاحب اندام !
شخصن دوست ندارم پس از مرگم اندامم را به کسی بدهند ، زورکی که نمیشود .

زور هم بهتره نشود, ولی پیش‌انگاشت آن میتواند اینجوری باشد که از ١٨ سالگی به آنور, اگر پیشامدانه مغز اتان
در تصادف و ... به کل از کار افتاد, اندام شما را به دیگران ببخشند, مگر آنکه خودتان گفته باشید چنین چیزی نمیخواهید.

این میشود opt-out, بجای opt-in.

mosafer نوشته: هر چند به نظر من باز هم نوعی بهره کشی ست
شما نمی توانید بعد از مرگتان برای بقیه تعیین تکلیف کنید که با جسمتان چه کنند و آیا به منفعت مردم هست یا نه

مردن = نیست شدن

زمانیکه شما دیگر نیستید, از چه کسی بهره‌می‌کشند؟

Mehrbod نوشته: مردن = نیست شدن

زمانیکه شما دیگر نیستید, از چه کسی بهره‌می‌کشند؟

شما عقیده دارید فقط تا زمانی که زنده ایم باید جسممان را ارزش نهیم و بعد مرگ هر چه خواهند بکنند؟