بفتا اکثر جایزه هاش رو به فیلم های بریتانیایی میده. حتی فیلم های هالیوودی هم که انگلیسی زبان هستند شانس کمی برای جایزه گرفتن در بفتا دارند. حتی مجری ها و جایزه دهنده هاش هم از هنرپیشه ها و شو من های انگلیسی انتخاب میکنند.
هنر ساخت جدایی نادر از سیمین به نظر من این بود که تونسته بود یک بخشی از زندگی خیلی از انسان ها که رو زمین زندگی میکنند رو خیلی روان و با ذکر جزئیات طوری که از دیدن فیلم خسته نشی نشون بده. درباره الی هم تقریبا به همین صورت بود.
رقیب های فیلم جدایی با نگاه بی تعصب من واقعا از فیلم جدایی کم داشتند. یک فیلم از ترکیه و مجارستان و لهستان و اسرائیل چند جای دیگه بود که از هر کدوم 4-5دقیقه اش رو نشون داد و من دیدم از اون ها به نسبت سر بود. فیلم آنجلینا جولی رو کامل دیدم فیلم قشنگی بود.
شاید دلیل اینکه داورها به فیلم فرهادی رای دادند این باشه که جولی برای فیلم ساختن به نسبت امکانات خیلی دستش از فرهادی بازتر بوده و اینکه جولی یک آمریکاییه که در بوسنی فیلم ساخته و از نظر خیلی ها این فیلم یک فیلم آمریکایی حساب میشه و نباید در رنکینگ فیلم های خارجی قرار بگیره